راستش را بخواهی

راستش را بخواهی
مقصر خودمانیم
مایی که بعد از رفتنش شب های متعددی اشک ریختیم....
خیره شدیم به صفحه گوشی و آنلاین بودنش و پلک برهم‌نزدیم
مایی که بعد از اوقلم در دست گرفتیم و شروع به ستایشش کردیم
نوشتیم از خوبی های نداشته اش
رویا پردازی کردیم...
خیال کردیم....
دست در دست هم ولیعصر را بالا و پایین کردیم و گفتیم و خندیدیم
بی آنکه لحظه ای به یادمان باشد
آری جان دل...
مقصر خودمانیم که خیال کردیم دل به دل راه دارد
که کوهی ساختیم از کاهِ وجودش
راستش را بخواهی
مقصرخودمانیم‌......