پارت چهارم

#پارت_چهارم
مشارکت عالی مهدی ترابی در فاز دفاع و کمک او‌ به ابوالفضل جلالی در پوشش فضای پشت این مدافع چپ.

اما در نیمه‌ی دوم و با حضور طارمی در پست وینگر چپ، انتقال‌های ایران از دفاع به حمله با توجه به فرارهای‌ او از روی شانه‌‌‌ی مدافعان از سمت چپ و هم‌چنین جابه‌جایی‌‌های مداومش با انصاریفر در نوک خط حمله، بسیار خطرناک‌تر شد. با این حال مهدی در یکی دو صحنه، در حمایت از مدافع کناری خود، حاجی‌صفی، ضعیف عمل کرد و همین منجر به خلق موقعیت برای اروگوئه شد.( تصویر ۱۵) کم‌تر شدن مشارکت طارمی در کار‌های دفاعی که با توجه به بالا رفتن سنش امری طبیعی‌ست، یکی از دلایل اختلاف فنی او و اسکوچیچ هم بوده است. حال باید دید برنامه‌ی کی‌روش در سه دیدار سخت ایران در جام جهانی، که احتمالاً در هر سه‌ی دیدار‌ها هم تیم ما بالای ۵۰٪ بازی را به حریف واگذار می‌کند و در موقعیت دفاع کردن است، چیست.
در فاصله‌ی کم‌‌تر از دو ماه تا آغاز جام جهانی، دیدار دوستانه با اروگوئه بعد از مدت‌ها بذر امیدواری را پیرامون تیم ملی فوتبال ایران در دل فوتبال‌دوستان ایرانی کاشت. تیمی که بعد از مدت‌ها، بسیار متحد به‌نظر می‌رسید، به سان دوره‌ی ۸ ساله‌ی قبلی، چندان توپ را دوست نداشت و در زمان‌های اندکی هم که مالکش بود، به سرعت قصد در واگذاری‌ش داشت، منتهی واگذاری‌ش به تور دروازه‌ی رقیب! از تور دروازه‌ی اروگوئه تا شاید تور انگلیس، ولز و آمریکا.
علی کمانگری
منبع داده‌های آماری: مجموعه‌ی «یازده»
#تیم_ملی_فوتبال_ایران
#شجاع_خلیل_زاده