mysterious p۱۰

با تعجب گفت

" تهیونگ، یادت نمیاد؟ لیلی کوچولو!" Katrin

برگشت سمتش
اما دیگه دیر بود،  به زور لبخند زد و اشاره ای به گوشه سالن کرد

" کاترین عزیزم میتونم برم بشینم؟ صدای موزیک اذیتم میکنه" Lidia

" باشه عزیزم برو ، ته بیا بریم به بقیه مهمونا برسیم" Katrin

به زور از نگاه کردن به دختری که عشق بچگیش بود دل کند و با کاترین هم قدم شد
عصبی بود ، خیلی زیاد ... باورش نمیشد تمام مدت این دختر پیشش بود و نفهمید

نفس گرفت تا بغضش پایین بره

" لیدیا" Antoni

با صدای پشت سرش برگشت، آنتونی بود!

" تو هم اینجایی؟" Lidia

خندید و صندلی کنارش نشست

" به هر حال منم دوست تهیونگم مگه میشه نیام؟" Antoni

لبخند زد و چیزی نگفت ؛ چند دقیقه ای توی سکوت گذشت که با دیدن نگاه تیز کیم از جاش بلند شد و تند تند لب زد

" من‌..من برم سرویس" Lidia

پا تند کرد و سمت سرویس رفت، در و باز کرد و نفس عمیقی کشید مشت آب خنکی به صورتش پاشید و آروم لای در سرویس رو باز کرد که دستش کشیده شد و به اجبار بیرون اومد

چشمای عصبی تهیونگ باعث ساکت شدنش میشد و سعی می‌کرد مچ دستش رو بیرون بیاره

دور ترین اتاقی که می تونست بردش و در رو بست و تیز برگشت سمتش

" کاترین چی میگه؟ دختری که من می‌شناختم بخاطر عمل‌ گوشش رفت خارج کشور ولی تو کی هستی" teahyung

لبخند زد ، موهاش رو پشت گوش داد و اشاره ای به سمعک داخل گوشش کرد

" همونم ، فقط اسمم رو عوض کردم" Lidia

بدنش شل شد ، ناباور نگاهی به سمعک داخل گوشش کرد،راست می گفت این دختر همونی بود که ۸ سال پیش عاشقش شد ...

" لیلی...." teahyung

با بغض لبخند زد و یقه لباسش رو مرتب کرد

" خیلی خوشحالم واست" Lidia