پارت ...۳۴

تهیونک هم سری تکون داد از سرجاش بلند شد الان فقط جیمین تنها بود تنهای تنها بود غرق در افکار های مضخرف اگه اون مادر مین جو رو خبر نمی کرد شاید الان مین جو بود شاید خوشحال بود یا شایدم ناراحت ...
روز ها دقیقن مثل ثانیه ها می‌گذشت و تازه مهر مین جو روی دل خانواده اش نشست شاید پدرش الان درک کنه که نبود دخترش چقدر سخت طاقت فرساست اون دوباره

دخترش رو از دست داد راهی هست که مین جو دوباره سرحال بشه خانواده اش رو ببخشه و مادرش چی ... الان می‌تونه حالش رو درک کنه تنهایی گریه ناراحتی افسردگی ... دقیقن مادرش داشت با همین چیز های دست پنجه نرم می‌کرد ولی جیمین چی آنقدری خودش رو مقصر اون اتفاق میدونستم که حتی رو گریه هاش هم تسلط نداشت چی شد یهو

همه چی بد شد بد بد بد شد ... چی شد یهو اون وابسته مین جو شد در افکارش هم پرسه نمی زد که روزی برسه بخواد برای مین جو گریه زاری کنه یا بتونه حال بدش رو درک کنه ولی دیگه گذشت نبود مین جو تو خونه و دانشگاه احساس می‌شد درسته دختری خون گرم و درونگرا بود ولی بودنش یا نبودنش در هر شرایط خوب بدی احساس می‌شد درست الان که نبودش احساس می‌شد ... اون گذشته ی غمگینی داشت فقط خودش میدونست خودش شاید فقط تنها همدش خودش بود چطور ... شد که همه از مین جو متنفر شدن