آدمهایی که شما را،

آدمهایی که شما را،
بارها و بارها می آزارند
مانند کاغذ سمباده هستند!
آنها شما را می خراشند و آزار می دهند
اما در نهایت شما صیقلی و براق خواهید شد،
و آنها...
مستهلک و فرسوده!

پس به قول نیما یوشیج :
چایت را بنوش و نگران فردا نباش
از گندمزار من و تو؛
مشتی کاه می ماند برای بادها و یادها...