بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ :
جهت اطلاع سایر کاربران گرامی، آیه مبارکه و حدیث شریف به شرح ذیل است:
ما كانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِكُمْ وَ لكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِيِّينَ وَ كانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَليماً - محمد (ص) پدر هيچ يك از مردان شما نيست، و ليكن فرستاده خداست و خاتم پيامبران است و خدا به همه چيز داناست.(سوره احزاب آیه 40)
و حدیث مذکور نیز به شرح ذیل می باشد: أَنَا وَعَلیٌّأَبَوَا هَذِهِ اَلْأُمَّةِ - من و علی پدران این امت هستیم....(بحار الانوار ، ج 16، ص 95)
ابتدا در توضیح آیه باید بدایم که پیامبر اکرم (ص) درباره زید فرموده بود که مانند پسر من است و اعراب جاهلی به رسم خود او را پسر خوانده ایشان قلمداد میکردند. زید همسرش را طلاق داد وخداوند متعال نیز جهت شکستن عملی سنت غلط پسر خواندگی، به پیامبر اکرم (ص) دستور ازدواج با آن زن را داد. اعراب معترض شدند که چطور پیامبر اکرم (ص) با همسر مطلقه پسر خوانده اش که باید عروس او محسوب گردد ازدواج کرده است. لذا خداوند متعال فرمود که او پدر هیچ یک از مردان شما نیست تا چنین ازدواجی، ازدواج با همسر مطلقه پسر محسوب گردد.
البته ایشان فرزندان پسری به نامهای قاسم، طيب، طاهر، و ابراهيم داشتند که البته برخی گفتهاند که طیب لقب همان قاسم بوده است. منتهی همگی آنان قبل از سن بلوغ از دنیا رفتند و لقب رجال به آنان تعلق نمیگیرد و در زمان نزول آیه مبارکه نیز ایشان هیچ فرزند پسری نداشتند. امام حسن و امام حسین (ع) نیز که نوههای ایشان بودند، کودک بوده و رجال قلمداد نمیشدند.
اما، این آیه به فرزند صُلبی اشاره دارد نه به فرزند معنوی و حدیث به فرزند روحی و معنوی اشاره دارد. بدیهی است که اگر پیامبر اعظم (ص) و امیرالمؤمنین (ع) پدر صُلبی امت محسوب گردند، به هیچ وجه با هیچ کس نمیتوانستند و نباید ازدواج میکردند.
امام رضا علیهالسلام در ذیل این حدیث می فرمایند: ان شفقة الرسول علی امته شفقة الآباء علی الاولاد و محبت و دوستی پیامبر نسبت به امتش محبت پدر به فرزندانش میباشد و بعد از پیامبر محبت علی (ع) بر مردم مانند محبت پیامبر به امت است سپس فرمودند به همین جهت پیامبر فرمودند:أَنَا وَعَلیٌّأَبَوَا هَذِهِ اَلْأُمَّةِ ...(بحار الانوار ، ج 16، ص 95) - در روایت دیگری علی (ع) پس از نقل این جمله فرمودند: شنیدم از پیامبر اکرم(ص) که فرمود: و لحقنا علیهم اعظم من حق ابوی ولادتهم؛ حق ما بر امت بزرگتر از حق پدر و فرزندی است.(همان ، ج23، ص 259)(ص 1)
پاسخ :
جهت اطلاع سایر کاربران گرامی، آیه مبارکه و حدیث شریف به شرح ذیل است:
ما كانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِكُمْ وَ لكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِيِّينَ وَ كانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَليماً - محمد (ص) پدر هيچ يك از مردان شما نيست، و ليكن فرستاده خداست و خاتم پيامبران است و خدا به همه چيز داناست.(سوره احزاب آیه 40)
و حدیث مذکور نیز به شرح ذیل می باشد: أَنَا وَعَلیٌّأَبَوَا هَذِهِ اَلْأُمَّةِ - من و علی پدران این امت هستیم....(بحار الانوار ، ج 16، ص 95)
ابتدا در توضیح آیه باید بدایم که پیامبر اکرم (ص) درباره زید فرموده بود که مانند پسر من است و اعراب جاهلی به رسم خود او را پسر خوانده ایشان قلمداد میکردند. زید همسرش را طلاق داد وخداوند متعال نیز جهت شکستن عملی سنت غلط پسر خواندگی، به پیامبر اکرم (ص) دستور ازدواج با آن زن را داد. اعراب معترض شدند که چطور پیامبر اکرم (ص) با همسر مطلقه پسر خوانده اش که باید عروس او محسوب گردد ازدواج کرده است. لذا خداوند متعال فرمود که او پدر هیچ یک از مردان شما نیست تا چنین ازدواجی، ازدواج با همسر مطلقه پسر محسوب گردد.
البته ایشان فرزندان پسری به نامهای قاسم، طيب، طاهر، و ابراهيم داشتند که البته برخی گفتهاند که طیب لقب همان قاسم بوده است. منتهی همگی آنان قبل از سن بلوغ از دنیا رفتند و لقب رجال به آنان تعلق نمیگیرد و در زمان نزول آیه مبارکه نیز ایشان هیچ فرزند پسری نداشتند. امام حسن و امام حسین (ع) نیز که نوههای ایشان بودند، کودک بوده و رجال قلمداد نمیشدند.
اما، این آیه به فرزند صُلبی اشاره دارد نه به فرزند معنوی و حدیث به فرزند روحی و معنوی اشاره دارد. بدیهی است که اگر پیامبر اعظم (ص) و امیرالمؤمنین (ع) پدر صُلبی امت محسوب گردند، به هیچ وجه با هیچ کس نمیتوانستند و نباید ازدواج میکردند.
امام رضا علیهالسلام در ذیل این حدیث می فرمایند: ان شفقة الرسول علی امته شفقة الآباء علی الاولاد و محبت و دوستی پیامبر نسبت به امتش محبت پدر به فرزندانش میباشد و بعد از پیامبر محبت علی (ع) بر مردم مانند محبت پیامبر به امت است سپس فرمودند به همین جهت پیامبر فرمودند:أَنَا وَعَلیٌّأَبَوَا هَذِهِ اَلْأُمَّةِ ...(بحار الانوار ، ج 16، ص 95) - در روایت دیگری علی (ع) پس از نقل این جمله فرمودند: شنیدم از پیامبر اکرم(ص) که فرمود: و لحقنا علیهم اعظم من حق ابوی ولادتهم؛ حق ما بر امت بزرگتر از حق پدر و فرزندی است.(همان ، ج23، ص 259)(ص 1)
۱.۱k
۱۷ فروردین ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.