حکمت نهجالبلاغه

حکمت ۱۰ نهج‌البلاغه

«خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ، وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْكُمْ.»
ترجمه:
و درود خدا بر او ، فرمود : با مردم آن گونه معاشرت کنید ، که اگر مْردید بر شما اشک ریزند، و اگر زنده ماندید ، با اشتیاق سوى شما آیند.
شرح کوتاه:
این سخن، دستورالعملی اخلاقی برای نحوه‌ی ارتباط با دیگران است. حضرت علی (ع) توصیه می‌فرماید که رابطه‌ی ما با مردم باید چنان نیکو، صمیمی و مهربانانه باشد که:
در صورت مرگ، از ته دل برایمان اندوهگین شوند،
و در زمان حیات، با محبت و اشتیاق به ما توجه داشته باشند.
این سخن نشان‌دهنده‌ی اهمیت اخلاق نیکو، صداقت، محبت و انسان‌دوستی در روابط اجتماعی است؛ به‌گونه‌ای که اثر آن حتی پس از مرگ نیز باقی بماند.

#نهج_البلاغه_حکمت10
#نهج_البلاغه_محور_بندگی
#نزاجا
#لجمن_خرداد_404
#لجمن_04_3_605