گمان می کنم هر آدمی باید پشت پنجره اتاقش. یک گلدان گل شمعدانی داشته باشد؛ که هر بار گل هایش خشک می شود و دوباره گل می دهد. یادش بیفتد که روز های غم هم به پایان می رسند!