((إبراهيم ۱۲))
((إبراهيم ۱۲))
وَمَا لَنَا أَلَّا نَتَوَكَّلَ عَلَى اللَّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَىٰ مَا آذَيْتُمُونَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ
ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﭼﻪ ﻋﺬﺭ ﻭ ﺑﻬﺎﻧﻪ ايست ﻛﻪ ﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﺗﻮﻛّﻞ ﻧﻜﻨﻴﻢ ؟ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﻱِ [ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺕ ] ﻣﺎﻥ ﻫﺪﺍﻳﺖ فرمود ﻭ ﻗﻄﻌﺎً ﺑﺮ ﺁﺯﺍﺭی ﻛﻪ [ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺩﻋﻮﺕ ﺑﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ ] ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ، ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ ﻣﻰ ﻭﺭﺯﻳﻢ ، ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﻛّﻞ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻓﻘﻂ ﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﺗﻮﻛّﻞ ﻛﻨﻨﺪ .
وَمَا لَنَا أَلَّا نَتَوَكَّلَ عَلَى اللَّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَىٰ مَا آذَيْتُمُونَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ
ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﭼﻪ ﻋﺬﺭ ﻭ ﺑﻬﺎﻧﻪ ايست ﻛﻪ ﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﺗﻮﻛّﻞ ﻧﻜﻨﻴﻢ ؟ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻫﺎﻱِ [ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲ ﻭ ﺳﻌﺎﺩﺕ ] ﻣﺎﻥ ﻫﺪﺍﻳﺖ فرمود ﻭ ﻗﻄﻌﺎً ﺑﺮ ﺁﺯﺍﺭی ﻛﻪ [ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺩﻋﻮﺕ ﺑﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ ] ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ، ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ ﻣﻰ ﻭﺭﺯﻳﻢ ، ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﻛّﻞ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻓﻘﻂ ﺑﺮ ﺧﺪﺍ ﺗﻮﻛّﻞ ﻛﻨﻨﺪ .
۵۵
۱۱ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.