بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت دوم :
شیعۀ واقعی : شیعه در لغت، یعنی پیرو؛ اگر کسی از شیاطین لعین، ظالمان، جانیان و فاسقان پیروی کند، شیعۀ آنها می‌باشد و اگر کسی از امامان حق علیهم السلام پیروی کند، شیعه آنان می‌باشد؛ چنان که در زیارت عاشورا، به هر دو گروه اشاره شده است: وَلَعَنَ اللّٰهُ الْمُمَهِّدِينَ لَهُمْ بِالتَّمْكِينِ مِنْ قِتالِكُمْ، بَرِئْتُ إِلَى اللّٰهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ وَ مِنْ أَشْياعِهِمْ وَأَتْباعِهِمْ وَأَوْلِيائِهِمْ - و خدا لعنت کند آنان را که امکانات و توان جنگ با شما را برای ایشان تدارک دیدند، من بیزاری می‌جویم به سوی خدا و به سوی شما از ایشان و از شیعیان پیروان و دوستدارانشان.تشیع نیز بر دو پایۀ نظری و عملی استوار می‌باشد.
آن که نسبت به دو اصل ولایت و امامت، شناخت و باوری حاصل نموده - امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام را به عنوان اولین امام منصوب إلهی می‌شناسد و قبول دارد و یازده امام از نسل ایشان را امامان بر حق الهی می‌داند و قبول دارد؛ به لحاظ نظری، شیعه است.
اما، به لحاظ عملی، هر کسی که در امور خود از ائمه علیهم السلام پیروی می‌کند، به همان اندازه که پیروی می‌کند، شیعه می‌باشد.
شیعه شدن، آسان نیست،اما شیعه ماندن، از آن نیز سخت‌تر است؛ همانگونه که موحد و مسلمان و مؤمن شدن آسان نیست، اما مؤمن ماندن از آن نیز سخت‌تر است؛ و البته هر امری و هر موفقیتی چنین است؛ به دست آوردن سخت است، اما نگهداشتن از آن نیز سخت‌تر است.
شیعۀ واقعی نیز ویژگی‌هایی دارد و در توصیف شیعیان، روایات بسیاری وجود دارد، از جمله: پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله :وأمّا أنْصارُهُ (اَلإِسلام) فَأنَا وَ أَهْلُ بَیْتی وَ شیعَتُنا، فَأَحِبُّوا أهْلَ بَیْتی وَ شیعَتَهُم و أنْصارَهُمْ - امّا، یاران اسلام، من و خاندان من و شیعیان پیروان ما هستند؛ پس، خاندان مرا و شیعیان پیروان ایشان و یاران آنان را دوست بدارید. (کافی، ج 2، ص 73، حدیث 3)
امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام:
شیعَتُنا، اَلمُتباذِلُونَ فی وِلایَتِنا، المُتَحابُّونَ فی مَوَدَّتِنا، المُتَزاوِرُونَ فی اِحیاءِ أمْرِنا الَّذینَ إنْ غَضِبُوا لَمْ یَظْلِمُوا وَ إنْ رَضُوا لَمْ یُسْرِفُوا، بَرَکَهْ عَلی مَنْ جاوَرُوا، سِلْمٌ لِمَنْ خالَطُوا -شیعیان ما کسانی هستندکه در راه ولایت ما به هم بذل و بخشش می‌ کنند و به همدیگر در دوستی ما محبت می‌کنند و در راه زنده نگه داشتن راه و روش ما به زیارت یکدیگر می‌روند. آنان اگر خشمناک شوند به ظلم در نمی‌غلطند و اگر خشنود باشند اسراف و زیاده روی نمی‌کنند.(ادامه دارد...)