بیبی نازنین من پارت ۱۵ فصل دو (پارت آخر)

من اولین جایی که رفتم برای خرید جایی نبود بجز
قنادی
یه کیک با تم نارنجی و قهوه ای سفارش دادم
گفتن که فردا ساعت ۷ صبح بیام تحویلش بگیرم
بعد رفتم یه کادو خیلی مخصوص واسه پسرم گرفتم اون کادو کادویی نبود بجر یه یه کلاه جدید
(ویو چویا)
*با سوزش سرم توی دستم هیسه ای کشیدم
پرستار اومد و بهم گفت
اوه آقای جوان حالتون بهتره
غذا میل دارید براتون بیارم یا حتی آب؟
*ن.نه نه میل ندارم
امم من چرا اینجام
پرستار:خب آقا شما قصد داشتید خودتونو بکشید
که پدرتون شمارو به موقع رسوند اینجا
*م.من طبیعیه چیز زیادی یادم نمیاد؟
پرستار:اوه نمیدونم باید دکتر بیاد ملاقاتتون الان بهشون میگم بیان
*حدودا چقدر طول میکشه؟
پرستار●:خب شاید یک یا دو مین
*اگه زود بهشون بگید ممنون میشم
●اوه حتما
*آریگاتو
(پرش زمانی به ۲ مین بعد)
دکتر:سلام پسر جان
خوبی چه علائمی داری
*م.من شمارو یادم میاد
دکتر♧:چه عالی منم شمارو یادم میاد
ولی یه چیزی رو متوجه نمیشم
مگه دازای سان نباید الان روی تخت بیمارستان می‌بود؟
پس چرا شما اینجایی؟
*آقا من منم
دازای کیه
♧اوه پسر وضعیتت خرابه
خیلی از چیز هارو یادت رفته
باید بهت یاد آوری بشه
*آقای دکتر بگو کی مرخص میشم
میخوام برم خونه
آتسوشی و موری سان و بقیه ی بچه ها منتظرمن
(ویو دازای)
با ذوق شوق کلاه رو گذاشتم توی جعبه ی هدیه
و همراه خودم بردم
به خدمتکار زنگ زدم و گفتم که به چند تا از دوستای چویا بگه که بیان برای تولد امشب
خب دیگه ۱۰ دقیقه شده منم برم پیش چویا
(ویو چویا)
دکتر معاینم کرد و گفت امروز مرخص میشم
چشمامو بسته بودم تا یکم استراحت کنم که با صدایی آشنا از خواب بیدار شدم
"پسرم نمیخوای بیدار شی
گوگولی من
چویاا
چشماتو باز کن
*چشمامو باز کردم
این کی بود
پرسیدم:ببخشید من شمارو میشناسم؟
"چویا منم دازای
منو یادت نمیاد؟
*نه(پوکر)
"خب بزار معرفی کنم
من دازای اوسامو
شمارو به سرپرستی گرفتم
*اونوقت از کی به سرپرستی گرفتی؟
(ادامه دارد)

اینم از پارت ۱۵
بچه ها ادامه داره
چون اینجا زیاد نمیتونستم بزارم