به نام خدا

به نام خدا
.
«بعد از شهادت أمیرالمؤمنین (علیه السلام)، امام حسن مجتبی(علیه السلام) خطبه‏ ای ایراد فرمودند و پس از حمد و ثنای حضرت باری تعالی، چنین به سخن پرداختند:
به تحقیق که در این شب گذشته، روح مردی به سرای جاودانی شتافت که هیچ یک از پیشینیان به کردار و عمل او نرسیده‏ اند و در میدان مسابقه تقوی و عمل صالح از برابری و پیشی گیری بر او عاجز و فرو مانده‏ اند و نیز هیچ یک از پسینیان در این مضمار سبق به او نخواهند رسید.
.
.
مردی بود که رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلّم) رایت جنگ را به او می‌داد و در میدان کارزار با دشمنان خدا می ‏جنگید در حالی که جبرائیل از طرف راستش و میکائیل از جانب چپش او را مدد می ‏نمودند و هیچ گاه پشت به جنگ نمی‏ نمود و از نبرد باز نمی ‏گشت مگر وقتی که خداوند به دست او فتح می کرد و برای مردم روی زمین به عنوان ارثیه چیزی نگذاشت نه سفیدی و نه زردی مگر هفتصد درهم که از عطایا و بخشش‏های او زیاد آمده بود و می خواست با آن برای اهل خود خادمی بخرد.
.
.
سپس فرمود: ای مردم! هر که مرا می ‏شناسد که می ‏شناسد
و کسی که مرا نمی‏ شناسد پس من حسن ابن علی هستم
و من فرزند پیغمبر خدایم
و من فرزند وصی رسول الله‏ ام
و من فرزند بشارت دهنده به بهشت هستم
و من فرزند ترساننده از عذاب خدا هستم
و من فرزند دعوت کننده مردم به سوی خدا به اذن او هستم
و من فرزند چراغ تابناک و مشعل فروزان هدایتم
و من از اهل بیتی هستم که جبرائیل در خانه ما هبوط می کند
و از منزل ما از نزد ما صعود می‏ نماید
و من از اهل بیتی هستم که خداوند اراده کرده است هر گونه رجس و پلیدی را از آنان بردارد و آنها را به مقام طهارت مطلقه برساند
و من از اهل بیتی هستم که خداوند مودت آنها را بر هر مسلمانی واجب کرده است
.
.
و خداوند تبارک و تعالی به پیامبرش چنین خطاب فرموده است: بگو من از شما هیچ مزدی را نمی ‏خواهم مگر مودت به ذوی القُربای من و کسی که مرتکب حسنه ‏ای گردد، ما نیکویی را درباره او زیاد می گردانیم؛ ارتکاب حسنه مودت ما اهل بیت(ع) است.»



#حق_پایدار_است