ادامه بده
ادامه بده
حتی اگر هیچکس حواسش به زانوهای خسته و ابرهای گرفته‌ی آسمان تو نبود.
حتی اگر هیچکس نفهمید که چقدر کم آورده‌ای و داری لابلای لبخندهات، چه اندوه عظیمی را حمل می‌کنی.
حتی اگر خودت را تنها و آسیب‌پذیر حس می‌کردی و دیگران فقط نگاه می‌کردند.
ادامه بده، چون این مسیر توست و در انتها؛ این تویی که طعم رضایت و خوشبختی را می‌چشی و دیگران فقط نگاه می‌کنند.
حتی اگر هیچکس حواسش به زانوهای خسته و ابرهای گرفته‌ی آسمان تو نبود.
حتی اگر هیچکس نفهمید که چقدر کم آورده‌ای و داری لابلای لبخندهات، چه اندوه عظیمی را حمل می‌کنی.
حتی اگر خودت را تنها و آسیب‌پذیر حس می‌کردی و دیگران فقط نگاه می‌کردند.
ادامه بده، چون این مسیر توست و در انتها؛ این تویی که طعم رضایت و خوشبختی را می‌چشی و دیگران فقط نگاه می‌کنند.
۱.۱k
۱۱ مهر ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.