نقد سریال هفت سر اژدها

هفت سر اژدها یک سریال لوس و بی‌معنی از ابولقاسم طالبی است که هیچ بویی از ماجرا نبرده. طالبی شناخت چهره به چهره‌ای از وزارت اطلاعات دارد و به همین منظور مثلا قصه‌های او موجودیتی از این وزارت‌خانه را به نمایش می‌کشند. هنوز متعجبم که این سریال را همان کارگردان «قلاده‌های طلا» ساخته باشد!. استفاده از حمید صفت در نقش پسر یک قاضی و استفاده از واشقانی به عنوان یک آقازاده در فیلم بسیار غلط و بی‌جا است. نمایشی که نهایتا تلاش دارد نشان دهد این وزارت همه‌چیز را کنترل می‌کند، منجر به تمسخر آن خواهد شد. چرا باید این همه بر و بیای پر سر و صدا برای پسر یک قاضی که در کما و بیمارستان است، باشد؟ چرا باید این همه تصویر اشتباه از آشپزی نشان کرده او داشته باشیم و به نظر ‌برسد فیلم در یک بازه زمانی برای آموزش آشپزی ساخته شده؟ سریال «هفت سر اژدها» عملا حرفی برای گفتن ندارد و نمایشی هم که بر ضد آقازاده‌ها و مفاسد اقتصادی نشان می‌دهد یک خودنمایی چندمجهولی است. میان ایجاد ماجرا و قصه‌گویی یک تعلیق دراماتیک فاصله است. ما نمی‌توانیم باور کنیم همه با نفوذان نظام از یک بیمار در کما رفته حفاظت می‌کنند. این عدم باور به خاطر شوخی‌های بی‌جایی است که کاراکترها بعضا با هم دارند. مثل کنایه زدن به سرپرستار، مثل شوخی نگهبان بیمارستان با بازپرس پرونده که می‌گوید من هم قاضی پرونده‌ام و...
برای مطالعه متن کامل از لینک زیر استفاده کنید.
longtake.ir/?p=24194