تقدیم به امام هادی علیه السلام

تقدیم به امام هادی علیه السلام

... وَ بِکُمْ یُنَزِّلُ الْغَیْثَ...

... و به خاطر شما باران فرو می‏ریزد...

سید حمیدرضا برقعی

یادتان هست نوشتم که دعا می‌خواندم/
داشتم کنج حرم جامعه را می‌خواندم

از کلامت چه بگویم که چه با جانم کرد/
محکمات کلمات تو مسلمانم کرد

کلماتی که همه بال و پر پرواز است/
مثل آن پنجره که رو به تماشا باز است

کلماتی که پر از رایحه غار حراست/
خط به خط جامعه آیینه قرآن خداست

عقل از درک تو لبریز تحیر شده است/
لب به لب کاسه ظرفیت من پر شده است

همه عمر دمادم نسرودیم از تو/
قدر درکِ خودمان هم نسرودیم از تو

من که از طبع خودم شکوه مکرر دارم/
عرق شرم به پیشانی دفتر دارم

شعرهایم همه پژمرد و نگفتم از تو/
فصلی از عمر ورق خورد و نگفتم از تو

دل ما کی به تو ایمان فراوان دارد/
شیرِ در پرده به چشمان تو ایمان دارد

بیم آن است که ما یک شبه مرداب شویم/
رفته رفته نکند جعفر کذاب شویم

تا تو را گم نکنم بین کویر ای باران/
دست خالیِ مرا نیز بگیر ای باران

من زمین گیرم و وصف تو مرا ممکن نیست/
کلماتم کلماتی‌ست حقیر، ای باران

یاد کرد از دل ما رحمت تو زود به زود/
یاد کردیم تو را دیر به دیر، ای باران

نام تو در دل ما بود و هدایت نشدیم/
مهربانی کن و نادیده بگیر ای باران

ما نمردیم که توهین به تو و نام تو شد/
ما که از نسل غدیریم، غدیر ای باران

پسر حضرت دریا! دل ما را دریاب/ ما یتیمیم و اسیریم و فقیر ای باران

سامرا قسمت چشمان عطش خیزم کن/
تا تماشا کنمت یک دل سیر ای باران

بگذارید کمی از غم‌تان بنویسم/
دو سه خط روضه از این درد نهان بنویسم

گریه بر داغ شما عین ثواب است ثواب/
بار دیگر پسر فاطمه و بزم شراب...

التماس دعا