دیگر توان دنبال کردن کسی را ندارم

دیگر توان دنبال کردن کسی را ندارم،
حتی دنبال عشق دویدن و به هرقیمتی به دست آوردنش را!
بی حس شده ام و این باعث شده نسبت به افکار هیچکس کنجکاو نباشم..
کنجکاو نباشم که مرا چه می بینند و چگونه..
به قول هایشان وفا می کنند یا نه...
حرفهایشان فقط حرف است یا عمل کردن هم بلدند !
"بی حسی" خوب است..
مثل این است که فقط نگاه کنی ، ببینی و هیچ چیز نگویی..
آدم ها را ، رفتارشان و قضاوت هایشان را..
می بینی و رد می شوی!
انگار دوستت بلیط یک نمایشِ مضحک را
بهت هدیه داده باشد و تو ناچار به
تماشا کردنش باشی...