و ما همچنان دچاریم
و ما همچنان دچاریم
به زندگی
به کوچِ اجباری هر شب در خویش
بی خویش
و به ساییدن دندان ها در خواب
از طعم لزج بیداری
معلق ایم
در پهنه ای وسیع از تاریکی
بدون سایه
شبیه هیچ ؛
اندوهگین و سرخوش....
به زندگی
به کوچِ اجباری هر شب در خویش
بی خویش
و به ساییدن دندان ها در خواب
از طعم لزج بیداری
معلق ایم
در پهنه ای وسیع از تاریکی
بدون سایه
شبیه هیچ ؛
اندوهگین و سرخوش....
۴۰۳
۰۳ خرداد ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.