پنج حقیقت مقدس
پنج حقیقت مقدس
خردادماه سال 1376، یکی از شاگردان صدیقم رؤیایش را برای من این گونه تعریف کرد:
«سحرگاه نزدیک اذان صبح، مشاهده کردم در دامنه کوهی بسیار بلند ایستاده ام که دو قله دارد. از سمت یک قله، استاد معنوی شما با چهره ای نورانی و شور و شوقی وصف ناپذیر به سویتان می آمد و شما هم با محاسن سفید و بلند و چهره ای شادمان از طرف قله دیگر با حالت وجد و سماع به سوی استاد رحمانیتان در حال حرکت بودید. وقتی به یگدیگر رسیدید، آن بزرگوار خطاب به شما فرمود: «تو کوثر عشقی.»
سپس، صحنه عوض شد و خود را در محضر شما و در کنار میز تحریرتان دیدم که قصد داشتید معارف مطرح شده در شب جمعه گذشته را برایم توضیح دهید. بنابراین، یک برگه سفید کاغذ برداشته و روی میز گذاشتید و تصویر پیکر یک انسان را روی آن کشیدید و در قسمت سرِ او نوشتید: «محمد(ص)» و در سمت راست سینه او نوشتید: «رضا(ع)» در سمت چپ که جایگاه قلب است، نام «زهرا(س)» و در قسمت شکم، نام «صادق(ع)» و بر روی دو زانوی او، نام «علی(ع)» را نگاشتید. آنگاه فرمودید: ذکر من در خلوت خانه ام فقط «یا علی» و «یا زهرا» می باشد. پس از این سخن، تصویری که کشیده بودید، به شیرینی بسیار تازه و خوشمزه ای تبدیل شد و من شروع به خوردن آن نمودم که در همین حین از خواب بیدار شدم.»
در تعبیر رؤیای شاگردم گفتم: شما ابتدا خود را در حریم معنوی انسان کاملی مشاهده کردید که از قله کرامت و بخشندگی به سوی سالکی همچو من می آید و من نیز از قله ارادت و بندگی با وجد و سُرور به سوی مربی رحمانیام می آمدم تا مورد احسان و اکرام ایشان قرار گیرم و اگر به این حقیر فرموده تو کوثر عشقی، به این جهت بوده که مرا غرق در عشق و معرفت خود دیده است.
اما اسامی مقدس پنج معصوم(ع) بر تصویر پیکر انسان به این معناست که رهرو طریق کمال و جمال، باید این پنج حقیقت مقدس را بداند و به آنها عمل نماید: حقیقت اوّل، رسالت حضرت محمد(ص) که کامل کننده نور عقل است. حقیقت دوم، طی نمودن راه راست با قدرت ایمان و اعتقاد. حقیقت سوم، عمل به فقه جعفری که کنترل کننده خواهش های نفسانی است. حقیقت چهارم، استقامت در طریقت با ولایت امام علی(ع)، و حقیقت پنجم، رسیدن به کوثر عشق و معرفت فاطمی که جایگاهش در قلب آدمی است و گذر از این مراتب، فقط در پرتو ذکر «یا علی» و «یا زهرا»، یعنی ذکر «یا رحمن» و «یا رحیم» ممکن می باشد.
خردادماه سال 1376، یکی از شاگردان صدیقم رؤیایش را برای من این گونه تعریف کرد:
«سحرگاه نزدیک اذان صبح، مشاهده کردم در دامنه کوهی بسیار بلند ایستاده ام که دو قله دارد. از سمت یک قله، استاد معنوی شما با چهره ای نورانی و شور و شوقی وصف ناپذیر به سویتان می آمد و شما هم با محاسن سفید و بلند و چهره ای شادمان از طرف قله دیگر با حالت وجد و سماع به سوی استاد رحمانیتان در حال حرکت بودید. وقتی به یگدیگر رسیدید، آن بزرگوار خطاب به شما فرمود: «تو کوثر عشقی.»
سپس، صحنه عوض شد و خود را در محضر شما و در کنار میز تحریرتان دیدم که قصد داشتید معارف مطرح شده در شب جمعه گذشته را برایم توضیح دهید. بنابراین، یک برگه سفید کاغذ برداشته و روی میز گذاشتید و تصویر پیکر یک انسان را روی آن کشیدید و در قسمت سرِ او نوشتید: «محمد(ص)» و در سمت راست سینه او نوشتید: «رضا(ع)» در سمت چپ که جایگاه قلب است، نام «زهرا(س)» و در قسمت شکم، نام «صادق(ع)» و بر روی دو زانوی او، نام «علی(ع)» را نگاشتید. آنگاه فرمودید: ذکر من در خلوت خانه ام فقط «یا علی» و «یا زهرا» می باشد. پس از این سخن، تصویری که کشیده بودید، به شیرینی بسیار تازه و خوشمزه ای تبدیل شد و من شروع به خوردن آن نمودم که در همین حین از خواب بیدار شدم.»
در تعبیر رؤیای شاگردم گفتم: شما ابتدا خود را در حریم معنوی انسان کاملی مشاهده کردید که از قله کرامت و بخشندگی به سوی سالکی همچو من می آید و من نیز از قله ارادت و بندگی با وجد و سُرور به سوی مربی رحمانیام می آمدم تا مورد احسان و اکرام ایشان قرار گیرم و اگر به این حقیر فرموده تو کوثر عشقی، به این جهت بوده که مرا غرق در عشق و معرفت خود دیده است.
اما اسامی مقدس پنج معصوم(ع) بر تصویر پیکر انسان به این معناست که رهرو طریق کمال و جمال، باید این پنج حقیقت مقدس را بداند و به آنها عمل نماید: حقیقت اوّل، رسالت حضرت محمد(ص) که کامل کننده نور عقل است. حقیقت دوم، طی نمودن راه راست با قدرت ایمان و اعتقاد. حقیقت سوم، عمل به فقه جعفری که کنترل کننده خواهش های نفسانی است. حقیقت چهارم، استقامت در طریقت با ولایت امام علی(ع)، و حقیقت پنجم، رسیدن به کوثر عشق و معرفت فاطمی که جایگاهش در قلب آدمی است و گذر از این مراتب، فقط در پرتو ذکر «یا علی» و «یا زهرا»، یعنی ذکر «یا رحمن» و «یا رحیم» ممکن می باشد.
۷۹۰
۰۷ مرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.