وقتی از سوخو ۳۵ صحبت می کنیم، تنها درباره یک هواپیمای جنگ

وقتی از سوخو ۳۵ صحبت می‌کنیم، تنها درباره یک هواپیمای جنگی حرف نمی‌زنیم، بلکه درباره یک پدیده هوایی هستیم که مرزهای فیزیک را به چالش کشیده است. با موتورهایی که نیروی رانش آن‌ها قابلیت تغییر جهت دارد، این جنگنده قادر است در هوا «رقصی مرگبار» انجام دهد، مانورهایی که شاید تنها در فیلم‌های علمی-تخیلی دیده باشید. سرعت این هواپیما چیزی حدود ۲.۲ ماخ است، یعنی زمانی که از کنار شما می‌گذرد، حتی صدای شکسته شدن دیوار صوتی را هم نخواهید شنید؛ چون سوخو ۳۵ قبل از آنکه متوجه شوید، کیلومترها دورتر رفته است. 

اما آنچه این جنگنده را واقعا به «اژدهای آهنین» آسمان‌ها تبدیل کرده، سامانه‌های الکترونیکی و رادار پیشرفته آن است. رادار Irbis-E می‌تواند اهدافی در فاصله ۴۰۰ کیلومتری را شناسایی کند، و نه فقط یک یا دو هدف، بلکه تا ۳۰ هدف را به طور هم‌زمان زیر نظر بگیرد. این یعنی، در نبردهای آینده، اگر دشمن با گروهی از جنگنده‌ها به سراغ شما بیاید، سوخو ۳۵ می‌تواند به راحتی برتری تاکتیکی را حفظ کند.

 اگرچه جنگنده‌های نسل پنجم مانند F-۲۲ و F-۳۵ در تکنولوژی‌های پنهان‌کاری و جنگ الکترونیک برتری‌هایی دارند، سوخو ۳۵ با تمرکز بر قدرت خام و مانورپذیری استثنایی، همچنان تهدیدی جدی برای هر نیروی هوایی محسوب می‌شود. اینجاست که نبرد میان فناوری و قدرت خام شکل می‌گیرد؛ نبردی که تنها در آسمان‌های آینده پاسخ نهایی آن مشخص خواهد شد.