بوی بهشت می وزد از سمت پرچمش

بوی بهشت می وزد از سمت پرچمش
شکر خدا که قسمت ما شد محرمش

شکر خدا که روزی دلمرده ها شده
بار دگر نسیم مسیحایی دمش

عشق حسین در دل هرکس جوانه زد
بی شک زیاد میشود از لطف حق ، کمش

تنها نه کربلا ،که تمام عوالم است
جغرافیای بارش لطف دمادمش

"در بارگاه قدس که جای ملال نیست "
هستند قدسیان همه ،بی تاب از غمش

جن و ملائکند سیه پوش داغ او
"کار جهان و خلق جهان گشته در همش "


یک سال زنده ایم به امید یک دهه
چشم انتظار نوحه ی باز این چه ماتمش

هرکس که قصد روضه ی ارباب میکند
زهرای مرضیه ست پذیرای مقدمش

این جلوه ی زمینی عرش الهی است
یا خیمه های روضه ی اولاد آدمش

با اینکه آیه آیه غمش می کشد مرا
هربار زنده میکندم اسم اعظمش

از حجم غصه کاش که در روضه ی دَهُم
با افتخار جان بدهم زیر پرچمش

💔j

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌ᬼ꙰҈꙰҈̥̤̥̤̥🌺🍃ᬼ꙰҈꙰҈̥̤̥̤̥