گاهی دلم؛

گاهی دلم؛
به اندازه‌ی غاری
که آدم هایش به جای دیگری
کوچ کرده‌اند
می گیرد...
و تنهایی مثل مورچه‌ای
روی دستم راه می‌رود!
گاهی دلم گُلی می‌شود
که زنبوری در آن مرده است...