پارت پونزده

پارت پونزده
ویو ات
منو می یونگ رفتیم اتاق
می یونگ:وای حس‌ آزادی دارم
ات :منم حس پرواز


(تیمارستان معتبری چیزی داشتید بگید چون این دوتا به شدت نیاز دارن قبلاً هم اقدام کردیم اما درست نشدن😔😂)


/پرش زمان به دوساعت دیگه /

مامان ات:دختراااااا دختراااااااا
ات :هااااااانن
مامان ات:بیاید پایییین
می یونگ :ات تو نرو من میرم امکان ریدنت زیاده
ات:اصلا گور بابات اینهمه پله رو تو برو پایین «بو خیار سوخاری میاد🥒»

می یونگ رفت پایین

مامان ا.م:ما امشب میریم یه مهمونی
می یونگ:باشه ولی بلا خوشگل شدیااا
مامان ا.م:نمک نریز
حالا واقعا خوشگل شدم؟؟
می یونگ:اره بابا اصلا نمی دونم چرا به بابا رفتی تو با این جملات
مامان ا.م:اره راست میگی یه اشتباه بزرگ کردم بابای یه لکیه که با اسید هم پاک نمیشه
من برم دیگه مراقبت کن
می یونگ:نگران نباش
اااا راستی کی میاید؟
مامان ا.م:شاید یک شب اونجا باشیم
می یونگ :آها به سلامت اصلا نگران منو ات نباشید از ات خوب نگهداری می کنم
مامان ا.م:اوک اما اون از تو بزرگترها احترامش بزارررررر
ما دیگه میریم خدافظ(یه بوس کوچولو هم کرد)


لطفاً تو کامنت ها نظرتون رو بگید