«منت گذاشتن بر تاریخ»
«منت گذاشتن بر تاریخ»
#اختصاصی
در این چندشب٬ به محض پخش خبر لغو و تعلیق تحریم‌ها و اجرایی شدن «برجام»٬ متنی در شبکه‌های اجتماعی ایرانی دست به دست می‌چرخد و به شکل‌های مختلف با همین مضمون تکثیر می‌شود :
«شاید دلار دوباره ۸۰۰ تومان شود٬ بنزین ۱۰۰ تومان،
شاید ...
اما من دوباره ۲۰ ساله نخواهم شد
توافقتون مبارک
مردی که دیروز بی محابا سانتریفیوژ اضافه می‌کرد، یک قهرمان هسته‌ای بود...
مردی هم که امروز سانتریفیوژها را برچید، یک قهرمان هسته‌ای است...
اما «قهرمان واقعی» من هستم
که هزینه هر دو قهرمان دیروز و امروز را با جوانی ام
پرداخت می‌کنم»
.
می‌خواهم به نویسنده این متن و کسانی که آن را بازنشر می‌کنند بگویم که اگر تو کمی آن‌طرف‌تر - در کشور همسایه‌ات عراق - به دنیا آمده بودی؛ دهه گذشته عمرت را در جنگ با آمریکا٬ بیش از آن یک دهه تحت تحریم «غذا به ازای نفت»٬ قبلش را در جنگ دیگری با آمریکا٬ قبل از آن را در ۸ سال جنگ با ایران و ۴۰ سال دیکتاوری مطلق صدام بسر برده بودی تا برسی به امروز که در وحشت داعش روزت را شب کنی.
اگر کمی شرق‌تر - در افغانستان - به دنیا می‌آمدی٬ تمام سی سال اخیر عمرت را در جنگ با دو ابر قدرت جهانی (شوروی و آمریکا)٬ دو جنگ داخلی٬ حکومت طالبان٬ اشغال نیروهای خارجی٬ در سرزمینی که نمی‌دانی قدمت بعدیت روی یک «مین» جنگی خواهی گذاشت یا زمین سفت٬ بسر می‌بردی.
اگر کمی شمال‌تر٬ در روسیه٬ به دنیا می‌آمدی٬ در صد سال گذشته٬ ۷۰ سالش را تحت حکومت کمونیستی٬ ۶ سال جنگ جهانی٬ ۵۰ سال جنگ سرد٬ فروپاشی و تجزیه ارضی کشورت٬ ۱۰ سال رکود اقتصادی و فقر و قحطی٬ زندگی‌ات را می‌گذراندی.
اگر باز هم کمی جنوب‌تر٬ در فلسطین٬ متولد شده بودی٬ ۳۰ سال زندگی خودت و ۳۰ سال زندگی پدر و مادرت تحت اشغال نظامی خارجی گذشته بود٬ و جوانی‌ات را در «بزرگ‌ترین زندان» جهان در حال سنگ‌اندازی به تانک‌های اسرائیلی سپری می‌کردی٬ و آن نیز هر دو سال یک بار به بهانه‌ای خانه‌ات را بمباران می‌کردند - البته با هشدار قبلی سه دقیقه‌ای.
اگر یک جوان سوری بودی٬ چند سال اخیرت را به دنبال راهی بودی که خانه‌ات را روی دوشت بگذاری و به کوه و کمر و دریا بزنی تا از آن جهم سیاه تروریسم و جنگ فرار کنی٬ بلکه شاید در پشت درهای بسته اروپا کسی دلش به رحم آید و بگذارد داخل شوی.
اگر در اروپا به دنیا آمدی بودی٬ قرعه تاریخ در این زمان «ریاضت‌های اقتصادی» را به نامت زده بود و سر و کارت با بحران بی کاری و رکود اقتصادی و موج‌های مهاجرت و رشد تصاعدی نژادپرستی و جان گرفتن احزاب راست افراطیِ بود. باید می‌کوشیدی تا گلیمت را از آن آب آلوده بیرون بکشی.
اگر هم در این زمان در آمریکا متولد شده بودی٬ چه بسا باید هفته‌ای ۶۰ ساعت کار می‌کردی تا با مزد ساعتی ۱۰ دلار٬ صورت حساب چند تریلیون دلاری بمب‌ها و موشک‌ها و پهپادها و تانک‌ها و ناوها و جنگده‌های شرکت‌ها اسلحه‌سازی در لشگرکشی‌های متعدد کشورت را بپردازی٬ تا میلیادرهای ابلهی مانند «دونالد ترامپ» و «بوش» با خیال راحت یکی پس از دیگری٬ نوبتی٬ بر شعور مردمت حکومت کنند.
نمی‌دانم چه کسی و در کجا به تو و هم نسلانت در ایران وعده داده بود که «تاریخ» در دوران جوانی ات متوفق خواهد شد تا تو آن طور که دلت می‌خواهد جوانی کنی که امروز طلب کارانه منت‌ش را بر کسانی می‌گذاری که در ۳۷ سال گذشته شبانه روز برای رفع بحران‌ها و حفظ امنیت کشورت بی‌وقفه تلاش کردند.
چه کسی به تو گفته که اگر زندگی بر وفق مُرادت نگشت و سیرِ تاریخ باب میلت نبود «قهرمان» هستی و دیگران باید تو را به خاطر این «فداکاری» بزرگت ستایش کنند؟؟
تو از شهدای دهه ی 30و40چه میدانی؟ تو از جنگ و موشک و بمباران و شهدا و جانبازان دهه ی 50 و 60 چه میدانی؟؟!
اما از الان آگاه باش که قرار نیست با لغو تحریم ها دلار ۸۰۰ تومان شود و بنزین ۱۰۰ تومان تا تو دهه ۳۰ زندگی‌ات را «خوش» و «آسوده» باشی، بلکه تو هم باید آستین‌هایت را بالا بزنی و برای تامین رفاه و حفظ امنیت مملکتت سخت زحمت بکشی و تمام موانع و چالش‌های آینده - که ناگزیر خواهند آمد - را یکی پس از دیگری برطرف کنی.
به امید این دولت هم نباش که در این دوسال و اندی اثبات کرده، مرد حرف است تا مرد عمل
کمی به اطراف خودت نگاه کن. به احوال همسایگان و گذشتگان. به سایر ملت‌های جهان. «تاریخ» تا کنون منت هیچ نسلی را نکشیده و از این پس هم نخواهد کشید.
والسلام من اتبع الهدی
#مجمع_اصول_گرایان
اللهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــــــــرَج
#اختصاصی
در این چندشب٬ به محض پخش خبر لغو و تعلیق تحریم‌ها و اجرایی شدن «برجام»٬ متنی در شبکه‌های اجتماعی ایرانی دست به دست می‌چرخد و به شکل‌های مختلف با همین مضمون تکثیر می‌شود :
«شاید دلار دوباره ۸۰۰ تومان شود٬ بنزین ۱۰۰ تومان،
شاید ...
اما من دوباره ۲۰ ساله نخواهم شد
توافقتون مبارک
مردی که دیروز بی محابا سانتریفیوژ اضافه می‌کرد، یک قهرمان هسته‌ای بود...
مردی هم که امروز سانتریفیوژها را برچید، یک قهرمان هسته‌ای است...
اما «قهرمان واقعی» من هستم
که هزینه هر دو قهرمان دیروز و امروز را با جوانی ام
پرداخت می‌کنم»
.
می‌خواهم به نویسنده این متن و کسانی که آن را بازنشر می‌کنند بگویم که اگر تو کمی آن‌طرف‌تر - در کشور همسایه‌ات عراق - به دنیا آمده بودی؛ دهه گذشته عمرت را در جنگ با آمریکا٬ بیش از آن یک دهه تحت تحریم «غذا به ازای نفت»٬ قبلش را در جنگ دیگری با آمریکا٬ قبل از آن را در ۸ سال جنگ با ایران و ۴۰ سال دیکتاوری مطلق صدام بسر برده بودی تا برسی به امروز که در وحشت داعش روزت را شب کنی.
اگر کمی شرق‌تر - در افغانستان - به دنیا می‌آمدی٬ تمام سی سال اخیر عمرت را در جنگ با دو ابر قدرت جهانی (شوروی و آمریکا)٬ دو جنگ داخلی٬ حکومت طالبان٬ اشغال نیروهای خارجی٬ در سرزمینی که نمی‌دانی قدمت بعدیت روی یک «مین» جنگی خواهی گذاشت یا زمین سفت٬ بسر می‌بردی.
اگر کمی شمال‌تر٬ در روسیه٬ به دنیا می‌آمدی٬ در صد سال گذشته٬ ۷۰ سالش را تحت حکومت کمونیستی٬ ۶ سال جنگ جهانی٬ ۵۰ سال جنگ سرد٬ فروپاشی و تجزیه ارضی کشورت٬ ۱۰ سال رکود اقتصادی و فقر و قحطی٬ زندگی‌ات را می‌گذراندی.
اگر باز هم کمی جنوب‌تر٬ در فلسطین٬ متولد شده بودی٬ ۳۰ سال زندگی خودت و ۳۰ سال زندگی پدر و مادرت تحت اشغال نظامی خارجی گذشته بود٬ و جوانی‌ات را در «بزرگ‌ترین زندان» جهان در حال سنگ‌اندازی به تانک‌های اسرائیلی سپری می‌کردی٬ و آن نیز هر دو سال یک بار به بهانه‌ای خانه‌ات را بمباران می‌کردند - البته با هشدار قبلی سه دقیقه‌ای.
اگر یک جوان سوری بودی٬ چند سال اخیرت را به دنبال راهی بودی که خانه‌ات را روی دوشت بگذاری و به کوه و کمر و دریا بزنی تا از آن جهم سیاه تروریسم و جنگ فرار کنی٬ بلکه شاید در پشت درهای بسته اروپا کسی دلش به رحم آید و بگذارد داخل شوی.
اگر در اروپا به دنیا آمدی بودی٬ قرعه تاریخ در این زمان «ریاضت‌های اقتصادی» را به نامت زده بود و سر و کارت با بحران بی کاری و رکود اقتصادی و موج‌های مهاجرت و رشد تصاعدی نژادپرستی و جان گرفتن احزاب راست افراطیِ بود. باید می‌کوشیدی تا گلیمت را از آن آب آلوده بیرون بکشی.
اگر هم در این زمان در آمریکا متولد شده بودی٬ چه بسا باید هفته‌ای ۶۰ ساعت کار می‌کردی تا با مزد ساعتی ۱۰ دلار٬ صورت حساب چند تریلیون دلاری بمب‌ها و موشک‌ها و پهپادها و تانک‌ها و ناوها و جنگده‌های شرکت‌ها اسلحه‌سازی در لشگرکشی‌های متعدد کشورت را بپردازی٬ تا میلیادرهای ابلهی مانند «دونالد ترامپ» و «بوش» با خیال راحت یکی پس از دیگری٬ نوبتی٬ بر شعور مردمت حکومت کنند.
نمی‌دانم چه کسی و در کجا به تو و هم نسلانت در ایران وعده داده بود که «تاریخ» در دوران جوانی ات متوفق خواهد شد تا تو آن طور که دلت می‌خواهد جوانی کنی که امروز طلب کارانه منت‌ش را بر کسانی می‌گذاری که در ۳۷ سال گذشته شبانه روز برای رفع بحران‌ها و حفظ امنیت کشورت بی‌وقفه تلاش کردند.
چه کسی به تو گفته که اگر زندگی بر وفق مُرادت نگشت و سیرِ تاریخ باب میلت نبود «قهرمان» هستی و دیگران باید تو را به خاطر این «فداکاری» بزرگت ستایش کنند؟؟
تو از شهدای دهه ی 30و40چه میدانی؟ تو از جنگ و موشک و بمباران و شهدا و جانبازان دهه ی 50 و 60 چه میدانی؟؟!
اما از الان آگاه باش که قرار نیست با لغو تحریم ها دلار ۸۰۰ تومان شود و بنزین ۱۰۰ تومان تا تو دهه ۳۰ زندگی‌ات را «خوش» و «آسوده» باشی، بلکه تو هم باید آستین‌هایت را بالا بزنی و برای تامین رفاه و حفظ امنیت مملکتت سخت زحمت بکشی و تمام موانع و چالش‌های آینده - که ناگزیر خواهند آمد - را یکی پس از دیگری برطرف کنی.
به امید این دولت هم نباش که در این دوسال و اندی اثبات کرده، مرد حرف است تا مرد عمل
کمی به اطراف خودت نگاه کن. به احوال همسایگان و گذشتگان. به سایر ملت‌های جهان. «تاریخ» تا کنون منت هیچ نسلی را نکشیده و از این پس هم نخواهد کشید.
والسلام من اتبع الهدی
#مجمع_اصول_گرایان
اللهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــــــــرَج
۲.۶k
۰۴ بهمن ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.