تـکـپارتـی درخـ★ـواسـتـی

تـکـپارتـی درخـ★ـواسـتـی
#سـونـگهـون
وقتـی ازت بـوس میـخـواد
•
•
فضای نیمه تاریکی اون خونه بزرگ رو فرار گرفته بود و فقط با نور تلویزیون روشن بود همون طور که تو بغل سونگهون به صفحه تلویزیون نگاه میکردی کم کم داشت خوابت میگرفت که با بوسه سونگهون رویه لپت تعجب کردی و اروم از رویه پاش بلند شدی
سونگهون: خسته نیستی؟
ا. ت: فک کنم اره اما مشکلی نیس حتی شاید اینجا خوابم برد
سونگهون: اما اینجا اذیت میشی
ا. ت: یا حتی اگه خوابم برد بازم میتونی منو ببری رو تخت
سونگهون: باشه باشه من میبرمت
ا. ت: پشیمون شدم دلم نمیخواد اینجا بمونم تو منو بغل کن ببر
سونگهون: پا که داریی
ا. ت: نه نمیخوام تو منو ببر
سونگهون: ن.. خب باشه اما..
ا. ت: نه نه نه نمیخواد خودم میرم پا هم دارم
سونگهون: نه دیگه دیره بوسم کن تا منم ببرمت(کیس مییی)
ا. ت: یاا توکه اه خیلی اذیت میکنیی
سونگهون: واقعا راحته حتی...
ا. ت بوسه اروم رو لبای سونگهون گذاشت که باعث شد تعجب کنه و خودش سریع از رویه مبل بلند شد
سونگهون سریع از رویه مبل بلند شد و ا. ت رو بلند کرد و بهش نگاه کن
سونگهون: منم باید کارم رو انجام میدادم
~~~
چرا این انقدر کم شدد