من تو را تا کبریا و بلکه شاید بیشتر

من تو را تا کبریا و بلکه شاید بیشتر
دوست دارم چون خدا و بلکه شاید بیشتر

دلخوشم حتی نگاهی ،گاه گاهی،نیم پلک
گر چه چشمانت بلا و بلکه شاید بیشتر

باخیال رفتن تو بند می آید نفس
لازمی مثل هوا وبلکه شاید بیشتر