« زندگی کن »

«... همه ی انسانها ، اشکالی زیبا هستن...
ریمباد زمزمه کرد در حالی که دازای و چویا هر دو با دقت به حرف هاش گوش میدادن و چیزی رو یاد میگرفتن که تا الان
فراموشش نکردن .....
و اون زندگی کردن بود.