خوندنش خالی از لطف نیست:

خوندنش خالی از لطف نیست:

ﻓﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎﻝ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﻧﻘﺎﺵ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻓﻨﻮﻥ ﻭ ﻫﻨﺮ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺖ .
ﺭﻭﺯﯼ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ :
ﺩﯾﮕﺮ ﺷﻤﺎ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﯼ ﻭ ﻣﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﮐﻪ
ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﯿﺎﻣﻮﺯﻡ .
ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺑﺎ ﺗﺸﮑﺮ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﺮﺩ ﻭﺭﻓﺖ . ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﻓﮑﺮﯼ ﺑﻪ ﺳﺮﺵ ﺭﺳﯿﺪ . ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﻗﺖ ﺻﺮﻑ ﮐﺮﺩ ﻭ ﯾﮏ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻠﻮﻍ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺷﻬﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻣﻘﺪﺍﺭﯼ ﺭﻧﮓ ﻭ ﻗﻠﻤﯽ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻫﮕﺬﺭﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﮐﺮﺩ ﺍﮔﺮ ﻫﺮﺟﺎﯾﯽ ﺍﯾﺮﺍﺩﯼ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻨﺪ ﯾﮏ ﻋﻼﻣﺖ × ﺑﺰﻧﻨﺪ . ﻏﺮﻭﺏ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺸﺖ، ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻋﻼﻣﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻭ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺑﻪ
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻭﯼ ﮔﻠﻪ ﻣﻨﺪ ﺷﺪ . ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺷﺮﺡ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺩﻗﯿﻘﺎ ﺑﺎﺯﮔﻮ ﮐﺮﺩ .
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ :
ﺁﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﻋﯿﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺑﮑﺸﯽ؟
ﺷﺎﮔﺮﺩ ﻧﯿﺰ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﺮﺩ . ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺁﻥ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺷﻠﻮﻍ ﺷﻬﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ، ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺭﻧﮓ ﻭ ﻗﻠﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻥ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ، ﺍﻣﺎ ﻣﺘﻨﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻥ ﻧﻮﺷﺖ، ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ : ﺍﺯ ﺭﻫﮕﺬﺭﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺍﮔﺮ ﺟﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺍﺷﮑﺎﻝ ﻭ ﺍﯾﺮﺍﺩﯼ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﻧﮓ ﻭ ﻗﻠﻢ
ﺍﺻﻼﺡ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ.
ﻏﺮﻭﺏ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﯾﺪﻧﺪ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺩﺳﺖ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺍﯾﻦ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩ، ﻭﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻫﯿﭻ ﻧﮑﺘﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺍﺻﻼﺡ ﻧﮑﺮﺩ؛ ﺣﺘﯽ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺭﺷﺘﻪ ﻧﻘﺎﺷﯽ . ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﮔﻔﺖ: ﺣﺎﻻ ﻓﻬﻤﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ، ﺍﻣﺎ ﻧﮑﺘﻪ ﻣﻬﻢ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﮐﻨﻨﺪ، ﻭﻟﯽ ﮐﺴﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺻﻼﺡ ﮐﻨﺪ !!
‏
ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﺷﺎﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻭ ﺭﺿﺎﯾﺖ
ﺩﺭﻭﻥ ﻣﺎ ﺭﻭ ﻣﯿﺴﺎﺯﺩ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻭﺭ ﻭ ﻋﺸﻘﯽ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺩﺍﺭﯾﻢ ، ﻧﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ