چون قضا آید فرو پوشد بصر

چون قضا آید فرو پوشد بصر
تا نداند عقل ما پا را ز سر
چون قضا بگذشت خود را می‌خورد
پرده بدریده گریبان می‌درد
#مولانا
چون قضا آید شود دانش بخواب
مه سیه گردد بگیرد آفتاب
از قضا این تعبیه کی نادرست
از قضا دان کو قضا را منکرست
#مولانا
چون قضا آید نماند فهم و رای
کس نمی داند قضا را جز خدای
چون قضا آید فروپوشد بصر
تا نداند عقل ما پا را زسر
زان امام المتقین داد این خبر
گفت اذا جاء القضا عمی البصر
چون قضا بگذشت خود را می خورد
پرده بدریده گریبان می درد
چون قضا آید نبینی غیر پوست
دشمنان را باز نشناسی ز دوست
چون قضا آید طبیب ابله شود
وان دوا در نفع هم گمره شود
#مولانا





در جامع الصغیر چندین حدیث در این معنی از رسول اکرم نقل می کند از آن جمله:

ان الله اذا اراد امضاء امر نزع عقول الرجال حتی یمضی امره فاذا امضاء رد الیهم عقولهم و وقعت الندامة

هر گاه خدا بخواهد کاری به انجام رسد خردهای مردم را از آنها جدا می کند تا وقتی که امر خود را به انجام رساند همینکه به انجام رساند خردهای آنها را به آنها باز می گرداند و در این وقت است که پشیمانی صورت می گیرد.

در خود قرآن کریم این مطلب به بیانی بلیغ تر و رساتر از آنچه در زبان اخبار و احادیث آمده است بیان شده است.

در جریان جنگ بدر می فرماید:

اذا یریکموهم اذا التقیتم فی اعینکم قلیلا و یقللکم فی اعینهم لیقضی الله امرا کان مفعولا والی الله ترجع الامور (2)

یادکن آن زمان را که خداوند آنها(خصم) را هنگامی که با آنها برخوردید در چشم شما اندک و شما را در چشم آنها اندک نمایاند برای اینکه به انجام رساند چیزی را که شدنی بوده است همه کارها به خداوند بازگردانده می شود.

این جریان یکی از موارد تقدم پیدا کردن علل معنوی بر علل مادی است.

https://hawzah.net/fa/Article/View/2898/%DA%86%D9%88%D9%86-%D9%82%D8%B6%D8%A7-%D8%A2%DB%8C%D8%AF