(بسم الله الرحمن الرحیم)
(بسم الله الرحمن الرحیم)
از آنجا که هدف خلقت انسان رسیدن به تکاملی است که لایق آن است و عصر ظهور نیز زمینهای مساعدی برای رشد انسان برای رسیدن به کمال است؛ ازاینرو بشریت بعد از اجتماع شرایط تکامل در عصر ظهور، استحقاق درجهای جدید و عالی را ـ بهجهت تطبیق عدل کامل در روی زمین ـ پیدا میکند، جز آنکه این شرایط و قابلیتها هنگامی به بار مینشیند و اثر مطلوب خود را میگذارد که بشر در عصر ظهور مدت کافی زندگی کند تا در سایه حکومت عدلگستر الهی به نهایت کمال انسانی برسد؛ چراکه با عمری کوتاه هرگز بهطور طبیعی نمیتواند، کمال خود را به بار بنشاند، دلیل این مطلب این است که:
اولاً، هدف از خلقت بشر تنها تحقق و تشکیل حکومت عالمی نیست تا با وجود آن ولو در برههای از زمان مقصود حاصل شده باشد، بلکه هدف مهم و اعلی از تشکیل این نوع حکومت، پیادهشدن عبودیت به معنای وسیع و گسترده آن در تمام شئونات جامعه است که این امر خود اقتضای عمری طولانی برای بشر در عصر ظهور را دارد.
ثانیاً، بعید به نظر میرسد که زمان نتیجهگیری کوتاهتر از زمان مقدمات آن باشد. میدانیم که زمانهایی طولانی، بشر خود را آماده روز موعود کرده و به انتظار آن بهسر میبرد، مدت زمانی که میتوان آن را به درازای عمر بشریت بهحساب آورد و چه فداکاریها که برای تحقق این هدف به کار رفته است، حال میتوان طی این همه مقدمات طولانی را بهجهت رسیدن به مدتی کوتاه در نتیجهگیری دانست؟
از آنجا که هدف خلقت انسان رسیدن به تکاملی است که لایق آن است و عصر ظهور نیز زمینهای مساعدی برای رشد انسان برای رسیدن به کمال است؛ ازاینرو بشریت بعد از اجتماع شرایط تکامل در عصر ظهور، استحقاق درجهای جدید و عالی را ـ بهجهت تطبیق عدل کامل در روی زمین ـ پیدا میکند، جز آنکه این شرایط و قابلیتها هنگامی به بار مینشیند و اثر مطلوب خود را میگذارد که بشر در عصر ظهور مدت کافی زندگی کند تا در سایه حکومت عدلگستر الهی به نهایت کمال انسانی برسد؛ چراکه با عمری کوتاه هرگز بهطور طبیعی نمیتواند، کمال خود را به بار بنشاند، دلیل این مطلب این است که:
اولاً، هدف از خلقت بشر تنها تحقق و تشکیل حکومت عالمی نیست تا با وجود آن ولو در برههای از زمان مقصود حاصل شده باشد، بلکه هدف مهم و اعلی از تشکیل این نوع حکومت، پیادهشدن عبودیت به معنای وسیع و گسترده آن در تمام شئونات جامعه است که این امر خود اقتضای عمری طولانی برای بشر در عصر ظهور را دارد.
ثانیاً، بعید به نظر میرسد که زمان نتیجهگیری کوتاهتر از زمان مقدمات آن باشد. میدانیم که زمانهایی طولانی، بشر خود را آماده روز موعود کرده و به انتظار آن بهسر میبرد، مدت زمانی که میتوان آن را به درازای عمر بشریت بهحساب آورد و چه فداکاریها که برای تحقق این هدف به کار رفته است، حال میتوان طی این همه مقدمات طولانی را بهجهت رسیدن به مدتی کوتاه در نتیجهگیری دانست؟
۱.۱k
۱۵ آذر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.