تنهایی من مثل تنهایی اتللو است بعد از کشتن دزدمونا؛ یا تن

تنهایی من مثل تنهایی اتللو است بعد از کشتن دزدمونا؛ یا تنهایی رستم است بعد از کشتن سهراب و بدتر از آن تنهایی رستم است بعد از کشتن اسفندیار. چیزی در باطن من کشته مانده است که باید حیاتش را به وی بازداد و این منم که باید دست‌های زندگی‌بخشم را به سویش دراز کنم. این است که دلواپسم، زیرا چیزهای نادانسته بسیار است و توانایی آدمی ناچیز.

شاید عشق است که آن سهراب و اسفندیار کشته را جان تازه می‌بخشد.

#شاهرخ_مسکوب