انا رب الابل و للبیت رب

خانم راعی از بینظیرترین اساتید حوزه خواهران بودند. استاد حوزه و دانشگاه. از اون باسوادها که مدرک ارشدش می ارزید به صدتا دکترای تاریخ اسلام...
من اولین بار ماجرای حضرت #عبدالمطلب رو از زبون ایشون شنیدم...
داستان برمیگرده به حمله سپاه فیل ابرهه به مکه...
در جريان اصحاب فيل «عبدالمطلب» که بجای وساطت برای حرمت کعبه، میره برای شترهاش وساطت میکنه، در مقابل «ابرهه» كه بهش گفت: «عزت و شرف خود و پدرانت در معرض هتك و زوال است، آن گاه تو در فكر شتران خويش هستي» گفتند:
«أنا ربّ الابل و للبيتِ ربُّ سيَمنَعُه»
«من صاحب اين شترانم و كعبه نيز صاحبي دارد كه از آن نگاهداري خواهد كرد.»
این جمله برای من تا امروز شده یکی از اصول زندگی...
اصلی که میگه تو کار خودتو بکن...
تو دل برای دین خدا نسوزون...
تمام دنیا بسیج بشن علیه دین، سر سوزنی نمیتونند به دین و خواست خدا لطمه بزنن...
من یه وقتایی خیلی زور اضافی میزدم برای کارایی که در واقع تکلیف من نبود...
کارایی که باید واگذار میکردم...
نمیدونم ما آدما چرا اصرار داریم جای خدا باشیم...
آدما رو هدایت کنیم...
آدم تا خودش تو مسیر هدایت نباشه، نمیتونه هادی باشه...
ما به جای اینکه برای توی مسیر هدایت خودمون بودن تلاش کنیم، نیرو و انرژی رو میذاریم برای بقیه...
کسی که خودش تو تاریکی قدم میزنه هیچوقت راهنمای خوبی نیست...
بله...
شما باید ربِّ شتر نفس خودتون باشید...
بنده های خدام ربِّ خودشونو دارند...
دهم ربیع سالروز رحلت پدر بزرگ پیامبرمون تسلیت...
#الهام_جعفری