عاشقم!

عاشقم!
اهل همین کوچه ی بن بستِ کناری
که تو از پنجره اش پای به قلب منِ دیوانه نهادی
تو کجا؟کوچه کجا؟پنجره ی باز کجا؟
من کجا؟عشق کجا؟طاقتِ دیدار کجا؟
تو به لبخند و نگاهی، منِ دلداده به آهی
بنشستیم...
تو در قلبِ من و منِ خسته به چاهی
گنه از کیست؟
از آن پنجره باز؟
از آن لحظه آغاز؟
از آن چشمِ گنه کار؟
از آن لحظه دیدار؟
کاش میشد گنهِ پنجره و لحظه و چشمت
همه بر دوش بگیرم
جای آن یک شبِ مهتاب، تو را تنگ در آغوش بگیرم....