شعرخوانی حماسی و انتقادی و البته تمیز آقای میثم مطیعی

شعرخوانی حماسی و انتقادی و البته « تمیز » آقای میثم مطیعی نمونه آتش به اختیار یک سرباز بود در جبهه فرهنگی . خوب است که در کشور آزادی بیان !! وجود دارد ولی هنوز عده ای با مفهوم آزادی بیان بیگانه اند ، همانگونه که فحاشی و بی قانونی و حرمت شکنی را آزادی بیان ترجمه میکنند ، نقد یک جوان انقلابی را تضعیف دولت و تفرقه افکنانه می دانند . بعضی ها انگار فقط به دنبال دستاویزی برای شلوغ کاری های کاذب میگردند تا نگاه ها نرود سمت تحریم های جدید و شدید آمریکا و وضعیت حاکم بر اقتصاد و اشتغال و فرهنگ که همه شاهدیم و نیاز به اشاره هم نیست . نقد لازمه پیشرفت است . هنگامی که نقد شنیده نشود و نقاد به جای تشکر ، ناسزا بشنود ، نه پیشرفتی حاصل میشود و نه وحدتی می ماند . اینکه چرا عده ای نمی خواهند باور کنند که جریان انقلابی برای سربلندی ایران و اسلام تلاش میکند و جبهه دشمن جای دیگریست ، جای بسی سوال است .... .
آنچه میثم مطیعی خواند صرفا بیان حقایقی بود که با اندکی‌ انصاف میتوان به آن رسید . در این شعر نه توهین بود نه اثری از تفرقه افکنی بلکه در کمال ادب و اخلاق به گونه ای نمادی از دغدغه های اصلی مردم بود که با تکبیر های مردم تایید شد .
نقشه دشمن روشن تر از روز است ، فقط چشم بینا می خواهد برای دیدن که « چاره ما بیداریست »