در قصه های روایت شده در قصه ها هیچ مرد خوبی وجود ندارد مگ

در قصه های روایت شده در قصه ها هیچ مرد خوبی وجود ندارد مگر اینکه به دوران طاغوت تعلق داشته باشد (کارمندی که به دنبال بیمه خود بود) و یا معترض فضای سیاسی جامعه باشد (دانشجوی ستاره دار).
8. قصه ها: مرثیه ای برای فتنه 88
به نظر می رسد کارگردان بیشتر از پرداخت هنرمندانه به مشکلات اجتماعی، قصد دارد در قاب های بسته ای در تاکسی و ون و اتوبوس و ... برخی اعتراضات سیاسی خود را نسبت به به تماشاگر القا کند.
9.حساسیت زدایی از بیماران ایدزی
اینکه بسیاری از افراد قربانی ایدز می شوند بی آن که خود در ابتلای به آن مقصر باشند شکی نیست اما اینکه حساسیت اجتماع را در ازدواج با این افراد از بین برد، تهدیدی برای سلامت جامعه به حساب می آید؛ زیرا این بیماری هنوز ناعلاج است (علاقه مندی دانشجوی ستاره دار به دختر ناقل ایدز).

تحلیل:
رخشان بنی اعتماد از سردمداران فمینیسم نوین ایران به حساب می آید. در فیلم های او هیچ زن موفقی وجود ندارد و اگر باشد استعدادش در اثر ظلم مردان جامعه به محاق می رود. اما از طرفی او را نجات دهنده زنان نیز نمی توان به حساب آورد زیرا الگوهای زنان او هیچ کدام رستگار نمی شوند و در باتلاق تاریکی دفن می گردند و این در حالی است که به هیچ کدام نمی توان افتخار کرد و یا از آنان سرمشق گرفت. بنی اعتماد تصویرگر تاریکی های هر چند اندک جامعه زنان ایرانی است بی آنکه اندک توجهی به اکثریت موفق و با افتخار آنان داشته باشد. او معترض همه مردان جامعه است مردانی که قصد از بین بردن زنانگی و انسانیت زنان جامعه را دارند. او از اسلام و دین پوستینی را بر سر شخصیت هایش می نهد و در کمال ناباوری پوزخندی به حکومت جامعه اسلامی می زند تا این نگاه منفی در عمق جان مخاطب رسوخ نماید. از این رو فیلم هایش مملو از سیاه نمایی و ناامیدی است و برای کسانی که به آینده امیدوارند تماشای فیلم هایش را اصلاً توصیه نمی کنیم.