پارت ۶۸

ایان کلافه دستی تو موهاش کشید؛ اما بلافاصله صدای نوا و بعد جیمی رو شنید....
‏نوا رو به جیمی گفت: جیمی تقصیر توعه.
‏-اه! به من چه بابا! من خودم یه سر دارم هزار سودا...
‏-بهونه نیار!
‏-نوا انقد تند نرو!
‏-مسعولیت کاری که کردی رو قبول کن اگر تو اون ورد لعنتیو میخوندی الان اینجا گیر نیفتاده بودیم !
- تقصیر خودت هم بود که یادآوری نکردی وردو بخونم!
‏-چی ؟ تقصیر منه؟ جیمی مسخره بازی درنیار دیگه این رفتارت خیلی غیر قابل تحمله.
‏-رفتار من بده؟ خودت چی؟ فک کردی چقد رومخی؟ اصلا معلوم نیست چته!
-بس کن این حرفهای پوچو....
‏-چیه؟ چرا همیشه من باید سکوت کنم؟ چرا همیشه فقط تویی که باید حق با اون باشه؟
‏-انقد خودخواه نباش اصلا معنی کاراتو نمی‌فهمم.
‏-این تویی که همیشه خودخواهی!
‏-اره من خودخواهم اگر نبودم تو این مدرسه نمیموندم!
‏-میتونی بری! برو! دل هیچ کس دلش برات تنگ نمیشه!
‏-....
‏-چیه؟ حقیقت تلخه نه؟ همش حقو به خودت میدی اصلا دیگرانو آدم حساب میکنی؟ همش تقصیرارو به گردن من میندازی! اگر خیلی برات سخته برو!
‏-باشه میرم!
ایان که تا الان ساکت بود با عصبانیت گفت: بس کنید با هردوتونـ....
اما قبل از این که جملش تموم شه جیمی فریاد زد: ایان! نه!
و به سمت ایان دوید و خودشو پشتش قرار داد.
که ناگهان دیوار سقوط کرد و از پشت تکه آجر هایی به جای ایان به دست جیمی برخورد کرد و درد تمام وجودشو فرا گرفت.
چند لحظه گرد و گبار اجازه دیدن چیزی رو نداد اما زیاد طول نکشید....
‏بلافاصله بعد از اینکه گرد و گبار محو شد ایان شتابزده گفت: جیمی!
‏نوا ترسیده به سمت جیمی اومد؛ دستشو جلو دهنش گرفت و گفت: حالت خوبه؟ دستت....
‏ایان جیمی رو نیم خیز در آغوش گرفت و هراسان گفت: ‏-جیمی دستت! دستت داره خونریزی می‌کنه!
‏جیمی رنگش از خونریزی پریده بود؛ با صدای ضعیفی درحالی لرزش بدنش داشت شروع می‌شد با دست سالمش به پشت اونا اشاره کرد و گفت: اونجا....
‏ایان که هنوز جیمی رو نیم خیز رو زمین بود در بغل گرفته بود همزمان با نوا چرخید و چیزی دید که باور نمی‌کرد.
‏به جای دیوار سقوط کرده جای دری خالی شده بود که درونش تا انتها بسیار تاریک بود....
‏
‏