موسیقی: سبک رپ
موسیقی: سبک رپ
موسیقی هیپ هاپ یا موسیقی رپ، یکی از سبک های موسیقی عامه پسند و پس از موسیقی کلاسیک، دومین موسیقی محبوب در ایالات متحده امریکا است که در میان جوانان شهرنشین سیاهپوست امریکایی پاگرفت.
دکتر آلبن، استاد دانشگاه سیاه پوستی بود که در محله منهتن در نیویورک زندگی می کرد. برای اعتراض به تبعیض نژادی در امریکا موسیقی رپ را به وجود آورد. رپ از سیاهان امریکایی شروع شد و این هم جنبشی برای اعتراض بود اما به تدریج به فساد کشیده شد فرهنگ فاسدی از خود به جا گذاشت. این سبک، ابتدا تجسم بخش خشم و محرومیت جوانان شهرنشین سیاهپوست بود. (3) موسیقی رپ از دو بخش اصلی یعنی: رپ (MC) و DJ (ترکیب صدا و اسکرچ) تشکل شده به همراه رقص برک و دیوارنویسی، به یک نهضت فرهنگی توسط سیاهان آمریکا تبدیل گشت. موسیقی هیپ هاپ، عموماً از یک یا چند خواننده رپ تشکیل شده است. هیپ هاپ تا سال 1979 از نظر تجاری تبدیل به یک نوع موسیقی محبوب تبدیل شد و شروع به واردشدن به جریان غالب در امریکا کرد. در دهه 1990، یک نوع از هیپ هاپ به نام رپ گنگستا تبدیل به بخش عمده موسیقی آمریکا شد، و جنجال بسیاری بر سر ترانه هایی که گفته شد به تبلیغ خشونت، بی بند و باری، استفاده از مواد مخدر و زن ستیزی می پردازد شکل گرفت. با این وجود تا آغاز دهه 2000، موسیقی هیپ هاپ در صدر فهرست موسیقی های محبوب قرار گرفت و به سبک های مختلف در گوشه و کنار جهان نواخته می شد. سازهای هیپ هاپ، ترکیبی یا مبتنی بر سیستم صوتی شبیه موسیقی فانک، دیسکو، یا سول و آوازها، گیتار، کیبورد، باس، طبل و کوبه است.
مضمون آهنگ های رپ چند محور اصلی دارد اول از همه سکس و بی بند و باری و دوم رابطه بین دختر و پسر و سوم فحش رهای رکیک و زشت. تقریباً در تمامی آثار رپ فحش های رکیک دیده می شوند. اکثر رپرهای عاشق درگیری، دعوا، دزدی و شرارت هستند. معمولاً فاسدترین کلیپ های تصویری که برای آهنگ ها ساخته می شود کلیپ های رپ می باشد و مخاطبان این نوع موسیقی اکثراً افراد بی بند و بار، لات و بی سواد هستند. رپ ایرانی که به صورت زیرزمینی فعالیت می کنند، تقلیدی ناقص و نادرست از رپرهای آمریکا به شمارمی آید.
از سقراط نقل شده که می گفت موسیقی کشوری را به من بدهید هر کشوری بخواهید تحویلتان می دهم. موسیقی موهوم رپ که امروزه در بین جوانان و دانش جوان کشور ما این قدر محبوب و رایج شده به راستی چه تأثیری بر جامعه ما دارد؟ این سبک مخرب ترین، سبک موسیقی است و بار ضد اخلاقی که دارد از موسیقی پاپ، متال و ... بسیار بیشتر است.
متاسفانه امروزه در جامعه ما، سبک هایی که از غرب وارد شده، بدون هیچ دانش موسیقیایی کورکورانه تقلید می شود. موسیقی غربی با موسیقی سنتی ایرانی یک تفاوت کلی دارد. موسیقی سنتی ممکن است از نظر سبک و نوع خواندن ضررهای روحی و روانی داشته باشد اما آسیب فرهنگی چندانی به جامعه نمی رساند در مقابل موسیقی غربی علاوه بر آسیب های که بر جسم و روان دارد آسیبی جدی از نظر فرهنگی به جامعه وارد می کند. امروزه موسیقی غربی خواسته ها و اهداف بسیاری از جوانان جامعه ما را تغییر داده است. این موسیقی بر تمامی شئون مختلف زندگی جوانان تأثیر گذاشته از نوع لباس پوشیدن تا نوع آداب معاشرت آن ها را تغییر داده است. باید جوانان را فهمید و تدبیری برای هیجان زدگی که در سال های جوانی وجود دارد اندیشید. برای دست یابی به این مهم به جاست در پی زنده کردن فضای سنتی و دینی جامعه برآییم.
موسیقی هیپ هاپ یا موسیقی رپ، یکی از سبک های موسیقی عامه پسند و پس از موسیقی کلاسیک، دومین موسیقی محبوب در ایالات متحده امریکا است که در میان جوانان شهرنشین سیاهپوست امریکایی پاگرفت.
دکتر آلبن، استاد دانشگاه سیاه پوستی بود که در محله منهتن در نیویورک زندگی می کرد. برای اعتراض به تبعیض نژادی در امریکا موسیقی رپ را به وجود آورد. رپ از سیاهان امریکایی شروع شد و این هم جنبشی برای اعتراض بود اما به تدریج به فساد کشیده شد فرهنگ فاسدی از خود به جا گذاشت. این سبک، ابتدا تجسم بخش خشم و محرومیت جوانان شهرنشین سیاهپوست بود. (3) موسیقی رپ از دو بخش اصلی یعنی: رپ (MC) و DJ (ترکیب صدا و اسکرچ) تشکل شده به همراه رقص برک و دیوارنویسی، به یک نهضت فرهنگی توسط سیاهان آمریکا تبدیل گشت. موسیقی هیپ هاپ، عموماً از یک یا چند خواننده رپ تشکیل شده است. هیپ هاپ تا سال 1979 از نظر تجاری تبدیل به یک نوع موسیقی محبوب تبدیل شد و شروع به واردشدن به جریان غالب در امریکا کرد. در دهه 1990، یک نوع از هیپ هاپ به نام رپ گنگستا تبدیل به بخش عمده موسیقی آمریکا شد، و جنجال بسیاری بر سر ترانه هایی که گفته شد به تبلیغ خشونت، بی بند و باری، استفاده از مواد مخدر و زن ستیزی می پردازد شکل گرفت. با این وجود تا آغاز دهه 2000، موسیقی هیپ هاپ در صدر فهرست موسیقی های محبوب قرار گرفت و به سبک های مختلف در گوشه و کنار جهان نواخته می شد. سازهای هیپ هاپ، ترکیبی یا مبتنی بر سیستم صوتی شبیه موسیقی فانک، دیسکو، یا سول و آوازها، گیتار، کیبورد، باس، طبل و کوبه است.
مضمون آهنگ های رپ چند محور اصلی دارد اول از همه سکس و بی بند و باری و دوم رابطه بین دختر و پسر و سوم فحش رهای رکیک و زشت. تقریباً در تمامی آثار رپ فحش های رکیک دیده می شوند. اکثر رپرهای عاشق درگیری، دعوا، دزدی و شرارت هستند. معمولاً فاسدترین کلیپ های تصویری که برای آهنگ ها ساخته می شود کلیپ های رپ می باشد و مخاطبان این نوع موسیقی اکثراً افراد بی بند و بار، لات و بی سواد هستند. رپ ایرانی که به صورت زیرزمینی فعالیت می کنند، تقلیدی ناقص و نادرست از رپرهای آمریکا به شمارمی آید.
از سقراط نقل شده که می گفت موسیقی کشوری را به من بدهید هر کشوری بخواهید تحویلتان می دهم. موسیقی موهوم رپ که امروزه در بین جوانان و دانش جوان کشور ما این قدر محبوب و رایج شده به راستی چه تأثیری بر جامعه ما دارد؟ این سبک مخرب ترین، سبک موسیقی است و بار ضد اخلاقی که دارد از موسیقی پاپ، متال و ... بسیار بیشتر است.
متاسفانه امروزه در جامعه ما، سبک هایی که از غرب وارد شده، بدون هیچ دانش موسیقیایی کورکورانه تقلید می شود. موسیقی غربی با موسیقی سنتی ایرانی یک تفاوت کلی دارد. موسیقی سنتی ممکن است از نظر سبک و نوع خواندن ضررهای روحی و روانی داشته باشد اما آسیب فرهنگی چندانی به جامعه نمی رساند در مقابل موسیقی غربی علاوه بر آسیب های که بر جسم و روان دارد آسیبی جدی از نظر فرهنگی به جامعه وارد می کند. امروزه موسیقی غربی خواسته ها و اهداف بسیاری از جوانان جامعه ما را تغییر داده است. این موسیقی بر تمامی شئون مختلف زندگی جوانان تأثیر گذاشته از نوع لباس پوشیدن تا نوع آداب معاشرت آن ها را تغییر داده است. باید جوانان را فهمید و تدبیری برای هیجان زدگی که در سال های جوانی وجود دارد اندیشید. برای دست یابی به این مهم به جاست در پی زنده کردن فضای سنتی و دینی جامعه برآییم.
۸.۶k
۲۵ آبان ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.