چند حدیث در مورد گناه

چند حدیث در مورد گناه
پیامبر اکرم(ص) فرمود: ای بندگان خدا ! بپرهیزید از فرو رفتن در گناه و آسان شمردن آنها. چرا که گناهان، گنه کار را به خواری وا می دارد تا آنجاکه: 1- ولایت جانشین و وصی رسول خدا (ص)را رد کند. 2-پیامبری پیامبر خدا را (ص) تکذیب کند. 3-هم چنین، تا اینکه گناهان ، او را وادار به رد کردن و حدانیّت خداوند و الحاد در دین نماید./بحارالانوار،ج70،ص360.
امام محمد باقر(ع) فرمود: انسان گاهی گناهی مرتکب میگردد که از روی (معیّنی) محروم میشود./محاسن،ص115.

امام محمد باقر(ع) فرمود:
گاه خداوند از انسان حاجتی می طلبد، که معمولا دیر یا زود بر آورده میگردد ولی گناهی از او سر میزند که در نتیجه خداوند تبارک و تعالی به فرشته اش می فرماید:
حاجتش را بر نیاور و او را محروم ساز، زیرا خویش را در معرض خشم من قرار داده و از سوی من مستوجب و سزاوار این محرومیت گردیده است./کافی، ج2،ص68.

مام صادق(ع) فرمود: خداوند نعمتی را که به بنده ای عطا فرموده است، از او نخواهد گرفت ، مگر اینکه وی آلوده به گناهی گردد که به واسطه ی آن سزاوار این سلب نعمت باشد./ کافی چاپ قدیم، ص441.

امام رضا (ع) فرمود:
هرگاه مردم به گناه تازه ای آلوده شدند که پیش از بدان آلوده نمی شدند، با گرفتاری ها مواجه می گردند که آن را نمی شناختند.(یعنی گناهان جدید بلاهای جدید را به همراه می آورد.)/کافی ، چاپ قدیم،ص442.