معنی خدا (ویرایش-5)
معنی خدا (ویرایش-5)
(Meaning of god (5th edition :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
نباید خدا را "انسان مانند" بدانیم ، و رفتارها و صفت های انسانی را به او ببندیم (نسبت دهیم) . "خدا" از دیدگاه "مزدا یسنائیان" (زرتشتگرایان) ، گرایش خودکار سرشت (طبیعت) به برپاسازی "ترازش" (تعادل) در خودش (طبیعت) است . از دیدگاه "مزدا یسنائیان" (زرتشتگرایان) ، هنگامیکه ترازش (تعادل) در بخشی از سرشت (طبیعت) ، برای گاهبازه ای (مدتی) کوتاه برهم می خورد ؛ این گرایش ، خود بخود به کنش در می آید ، و ترازش (تعادل) را دوباره در آن بخش از سرشت (طبیعت) برپا می کند . این گرایش ، یک چم (قانون) سرشتی (طبیعی) است که از آغاز جهان (از هنگام انفجار بزرگ یا همان بیگ بنگ) تا به امروز ، بر جهان سرشتی (طبیعی) فرمانروائی کرده است . همین گرایش سرشت بوده است که پدید آورندهء "گسترش" و "فرگشت" (تکامل) سرشت (طبیعت) شده است.
در این میان ، "بایدی کار" (وظیفهء) انسان ، آنست که خود را با این گرایش پایه ای سرشت (طبیعت) هماهنگ سازد ، و در راه ترازش (تعادل) ، که همان دادگری (عدل گستری) و "ترازش گرائی" (تعادل گرائی) است ، گام بردارد . ولی پیش نیاز دادگری (عدل گستری) و "ترازش گرائی" (تعادل گرائی) ، شناخت "داد" (عدل) و "ترازش" (تعادل) است که با پژوهش کردن در زمینهء دانش های سرشتی (علوم طبیعی) همچون زیست شناسی ، اکولوژی و ... و دانشهای همایه ای (اجتماعی) همچون "تاریخ" ، "پیش از تاریخ" ، "سودآورش" (اقتصاد) و ... بدست خواهد آمد.
پایابراین (بنابراین) شدنی (ممکن) نیست که از یک "مزدا یسنائی" (زرتشتی) در هنگام نیایش (دعا) بشنوید که بگوید : "خدایا به من کمک کن" ، یا "خدایا به من تندرستی بده" ؛ چون از دیدگاه یک "مزدا یسنائی" ، "خدا" به کسی کمک نمی کند ، بلکه این انسان ها هستند که با هماهنگ کردن خود با "خدا" ، هم به خود ، هم به دیگران ، و هم به سرشت (طبیعت) یاری می رسانند . مینوئی (معنائی) که "مزدا یسنائیان" برای "خدا" بدست داده اند (ارائه داده اند) ، امروزه پایهء "انسانگرائی" (اومانیسم) {1} نیز شده است .
انسانهای برونانه (واقعا) "مزدا پرست" یا همان انسانهای برونانه (واقعا) "دادگر" (عادل) و "ترازشگرا" (تعادل گرا) را در همهء همایه ها (جوامع) میتوان یافت ، که در راستای گسترش دادن "داد" (عدل) و "ترازش" (تعادل) در همایه های (جوامع) انسانی می کوشند ؛ ولی همچنین میتوان گفت که "اهریمن" ، فز (جمع) {2} همهء آدم های نادادگر و ستمگر و نا ترازشگرا در هر گاهبرش (مقطع زمانی) است ؛ بواژگانی دیگر ، اگر "مزدا" پدیده ای سرتاسر (تماما) سرشتی (طبیعی) است ، "اهریمن" پدیده ای سرتاسر انسانی است ؛ چون در سرشت (طبیعت) ، نادادگری و ستم و ناترازش (عدم تعادل) را نمی توان یافت.
گسترده گوئی (توضیح) بیشتر:
{1}
https://en.wikipedia.org/wiki/Humanism
{2}
فز {زبر "ف"} = جمع
#معنی_خدا
#meaning_of_god
#فرهنگ
#دین
(Meaning of god (5th edition :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
نباید خدا را "انسان مانند" بدانیم ، و رفتارها و صفت های انسانی را به او ببندیم (نسبت دهیم) . "خدا" از دیدگاه "مزدا یسنائیان" (زرتشتگرایان) ، گرایش خودکار سرشت (طبیعت) به برپاسازی "ترازش" (تعادل) در خودش (طبیعت) است . از دیدگاه "مزدا یسنائیان" (زرتشتگرایان) ، هنگامیکه ترازش (تعادل) در بخشی از سرشت (طبیعت) ، برای گاهبازه ای (مدتی) کوتاه برهم می خورد ؛ این گرایش ، خود بخود به کنش در می آید ، و ترازش (تعادل) را دوباره در آن بخش از سرشت (طبیعت) برپا می کند . این گرایش ، یک چم (قانون) سرشتی (طبیعی) است که از آغاز جهان (از هنگام انفجار بزرگ یا همان بیگ بنگ) تا به امروز ، بر جهان سرشتی (طبیعی) فرمانروائی کرده است . همین گرایش سرشت بوده است که پدید آورندهء "گسترش" و "فرگشت" (تکامل) سرشت (طبیعت) شده است.
در این میان ، "بایدی کار" (وظیفهء) انسان ، آنست که خود را با این گرایش پایه ای سرشت (طبیعت) هماهنگ سازد ، و در راه ترازش (تعادل) ، که همان دادگری (عدل گستری) و "ترازش گرائی" (تعادل گرائی) است ، گام بردارد . ولی پیش نیاز دادگری (عدل گستری) و "ترازش گرائی" (تعادل گرائی) ، شناخت "داد" (عدل) و "ترازش" (تعادل) است که با پژوهش کردن در زمینهء دانش های سرشتی (علوم طبیعی) همچون زیست شناسی ، اکولوژی و ... و دانشهای همایه ای (اجتماعی) همچون "تاریخ" ، "پیش از تاریخ" ، "سودآورش" (اقتصاد) و ... بدست خواهد آمد.
پایابراین (بنابراین) شدنی (ممکن) نیست که از یک "مزدا یسنائی" (زرتشتی) در هنگام نیایش (دعا) بشنوید که بگوید : "خدایا به من کمک کن" ، یا "خدایا به من تندرستی بده" ؛ چون از دیدگاه یک "مزدا یسنائی" ، "خدا" به کسی کمک نمی کند ، بلکه این انسان ها هستند که با هماهنگ کردن خود با "خدا" ، هم به خود ، هم به دیگران ، و هم به سرشت (طبیعت) یاری می رسانند . مینوئی (معنائی) که "مزدا یسنائیان" برای "خدا" بدست داده اند (ارائه داده اند) ، امروزه پایهء "انسانگرائی" (اومانیسم) {1} نیز شده است .
انسانهای برونانه (واقعا) "مزدا پرست" یا همان انسانهای برونانه (واقعا) "دادگر" (عادل) و "ترازشگرا" (تعادل گرا) را در همهء همایه ها (جوامع) میتوان یافت ، که در راستای گسترش دادن "داد" (عدل) و "ترازش" (تعادل) در همایه های (جوامع) انسانی می کوشند ؛ ولی همچنین میتوان گفت که "اهریمن" ، فز (جمع) {2} همهء آدم های نادادگر و ستمگر و نا ترازشگرا در هر گاهبرش (مقطع زمانی) است ؛ بواژگانی دیگر ، اگر "مزدا" پدیده ای سرتاسر (تماما) سرشتی (طبیعی) است ، "اهریمن" پدیده ای سرتاسر انسانی است ؛ چون در سرشت (طبیعت) ، نادادگری و ستم و ناترازش (عدم تعادل) را نمی توان یافت.
گسترده گوئی (توضیح) بیشتر:
{1}
https://en.wikipedia.org/wiki/Humanism
{2}
فز {زبر "ف"} = جمع
#معنی_خدا
#meaning_of_god
#فرهنگ
#دین
۴.۲k
۲۲ آبان ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.