🌹امام حسین(ع) جان پناه عالم ....بخش ششم🌹
پنجشنبه ۰۴ اسفند ۱۴۰۱ - ۰۷:۲۶/ سال هشتاد و یکم شماره ۲۳۲۵۰
💠 به بهانه ولادت پرنور و سُرورِ سَرور جوانان اهلبهشت
💠 حسین(ع) جانپناه عالم ....
در میلاد خجسته سیدالشهدا(ع)، رسول خدا(ص) خندید و گریست. زیرا در مذهب عشق، اشک و لبخند به هم آمیخته است و غم و سُرور از یک مبدأ نشأت میگیرند. سَرور کائنات(ص) فرمود مؤمن در عین حال که از غمی در نهانخانه دل پاسداری میکند، ابرویی گشاده و سیمایی خرّم دارد. آری عاشقان چنیناند با آتش حزن در سینه و نسیم تبسم بر چهره! شمع نیز که نماد عاشقی است، خاموش و گویا چنین شرح حالی را ترنّم میکند و در عین سوز و گداز و اشکهای گرمی که فرومیبارد، با شعله فروزان خود تبسم بر لب دارد و میخندد. آنان که در ویرانه دل خود گنجینه غم حسین را مییابند، در حقیقت به سرچشمه لایزال ابتهاج و مسرّت راه یافتهاند. این است اکسیر عشق حسین.
💠 به بهانه ولادت پرنور و سُرورِ سَرور جوانان اهلبهشت
💠 حسین(ع) جانپناه عالم ....
در میلاد خجسته سیدالشهدا(ع)، رسول خدا(ص) خندید و گریست. زیرا در مذهب عشق، اشک و لبخند به هم آمیخته است و غم و سُرور از یک مبدأ نشأت میگیرند. سَرور کائنات(ص) فرمود مؤمن در عین حال که از غمی در نهانخانه دل پاسداری میکند، ابرویی گشاده و سیمایی خرّم دارد. آری عاشقان چنیناند با آتش حزن در سینه و نسیم تبسم بر چهره! شمع نیز که نماد عاشقی است، خاموش و گویا چنین شرح حالی را ترنّم میکند و در عین سوز و گداز و اشکهای گرمی که فرومیبارد، با شعله فروزان خود تبسم بر لب دارد و میخندد. آنان که در ویرانه دل خود گنجینه غم حسین را مییابند، در حقیقت به سرچشمه لایزال ابتهاج و مسرّت راه یافتهاند. این است اکسیر عشق حسین.
۶۶۲
۰۴ اسفند ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.