بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
انسان برای خوشبختیِ دنیوی آفریده نشده است. حتی یکنفر را هم ندیده ام که در این دنیا باشد و به معنای واقعی کلمه خوشبخت باشد. چه با دین باشد چه بی دین. و این فقط مختص مردمان عادی نیست بلکه انبیاء و اولیاء خدا را نیز شامل است. زیرا ذات این دنیا با خوشبختی مغایر است. دنیا تنها یک سکوی پرتاب به دیگر سو است. تمام ارزشش همین است. تو با رنج آفریده شده ای و با رنج بسوی پروردگارت رهسپاری. پس آگاهی ات را از این رنج برگیر و قلبت را از همه وابستگی ها و دلبستگی ها رها کن و به اصل وجود واصِل شو.
حقیقتِ زندگی، نه مادی است و نه معنوی. طرفدار هر کدام که باشی به خطا رفته ای.
خطا نکن .زندگی را به مادی و معنوی تقسیم نکن. تکه پاره اش نکن. با دست خود تضاد ایجاد نکن.
زندگی را به تمامیت زندگی کن و بدنبال تعریفش نباش. تعریف کردن چیزی، محدود کردن آن است. زندگی را محدود نکن، زندگی کن. آن یک کل مقدس است. مادیت و معنویت، برداشت های ذهنی تواَند. و جدالشان یک جنگ زرگری است. هیچ مادیتی نیست که خالی از معنویت باشد، همچنانکه هیچ معنویتی خالی از مصادیق مادی نیست. واضحتر آنکه ماده خود امری معنوی است و جز این نمی تواند باشد.
پس هر گاه توانستی در ماده، معنویت، و در معنویت، مصداق مادی اش را ببینی، تازه نگاهت درست شده است. کل نگر شده ای. واقع گرا گشته ای. و آنگاه است که صورت و معنا را تواَمان محترم داشته ای.
زندگی در قلب : وقتی در قلبت زندگی کنی، لازم نیست که در جذب سود و دفع زیان بکوشی. در آن کیفیت نه سودی است و نه زیانی. آنچه هست حقیقت زندگی است.
اما آنگاه که در ذهنت زندگی کنی، سود و زیان رخ می نمایند و هر دم تو را به جدال پر آشوب خویش می کشانند.
انسان برای خوشبختیِ دنیوی آفریده نشده است. حتی یکنفر را هم ندیده ام که در این دنیا باشد و به معنای واقعی کلمه خوشبخت باشد. چه با دین باشد چه بی دین. و این فقط مختص مردمان عادی نیست بلکه انبیاء و اولیاء خدا را نیز شامل است. زیرا ذات این دنیا با خوشبختی مغایر است. دنیا تنها یک سکوی پرتاب به دیگر سو است. تمام ارزشش همین است. تو با رنج آفریده شده ای و با رنج بسوی پروردگارت رهسپاری. پس آگاهی ات را از این رنج برگیر و قلبت را از همه وابستگی ها و دلبستگی ها رها کن و به اصل وجود واصِل شو.
حقیقتِ زندگی، نه مادی است و نه معنوی. طرفدار هر کدام که باشی به خطا رفته ای.
خطا نکن .زندگی را به مادی و معنوی تقسیم نکن. تکه پاره اش نکن. با دست خود تضاد ایجاد نکن.
زندگی را به تمامیت زندگی کن و بدنبال تعریفش نباش. تعریف کردن چیزی، محدود کردن آن است. زندگی را محدود نکن، زندگی کن. آن یک کل مقدس است. مادیت و معنویت، برداشت های ذهنی تواَند. و جدالشان یک جنگ زرگری است. هیچ مادیتی نیست که خالی از معنویت باشد، همچنانکه هیچ معنویتی خالی از مصادیق مادی نیست. واضحتر آنکه ماده خود امری معنوی است و جز این نمی تواند باشد.
پس هر گاه توانستی در ماده، معنویت، و در معنویت، مصداق مادی اش را ببینی، تازه نگاهت درست شده است. کل نگر شده ای. واقع گرا گشته ای. و آنگاه است که صورت و معنا را تواَمان محترم داشته ای.
زندگی در قلب : وقتی در قلبت زندگی کنی، لازم نیست که در جذب سود و دفع زیان بکوشی. در آن کیفیت نه سودی است و نه زیانی. آنچه هست حقیقت زندگی است.
اما آنگاه که در ذهنت زندگی کنی، سود و زیان رخ می نمایند و هر دم تو را به جدال پر آشوب خویش می کشانند.
۷۰۷
۰۳ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.