گلمژه و دانستنی های ضروری در خصوص آن
گلمژه و دانستنی های ضروری در خصوص آن
گلمژه حاصل ترشح غدد چربی پلک هاست، که به واسطه عفونت های چشمی ایجاد می گردد. برخی آن را آبسه چشم نیز می نامند. در نتیجه ترشحات چربی که در پلک بالا و پایین چشم ایجاد می شود، حاشیه درونی یا بیرونی پلک ها ورم کرده و دردناک و حساس می شود.
درد، سوزش، خارش، قرمزی چشم و تورم پلک ها از نشانه های اصلی گلمژه هستند. در اغلب اوقات یک جوش کوچک در ناحیه آسیب دیده ظاهر می شود و در ادامه اطراف محل جوش و یا تمام پلک دچار تورم می گردد.
اصلی ترین علت بروز گلمژه، باکتری استافیلوکک است که بیشتر در مخاط بینی یافت می شود و در صورت مالیدن دست آلوده به چشم، ظرف مدت کوتاهی نشانه های گلمژه ظاهر می شوند.
تقریباً همه افراد این باکتری را در بدن خود دارند و ممکن است در سنین خاصی، بدون عامل خارجی مبتلا به گلمژه شوند. با این حال این امکان وجود دارد که گلمژه از فرد دیگری منتقل شده و باعث ایجاد عفونت و تورم در چشم ها شود. بنابراین بهتر است چشم ها و دست های خود را همواره تمیز نگه دارید و علاوه بر این، بالش ها، محلفه ها، کیسه و لیف حمام و همینطور حوله خود را به صورت مشترک با دیگران استفاده نکنید.
با وجود درد و اثرات نامطلوب گلمژه، در اغلب موارد این عارضه خود به خود ظرف چند روز بهبود میابد، اما در صورتی که دچار گلمژه شدید، می توانید با شستشوی مداوم چشم با آب گرم و همینطور استفاده از کمپرس آب گرم، روند بهبود را سرعت بخشید.
البته این احتمال وجود دارد که تورم ناشی از گلمژه بزرگ شده و خود به خود دچار ترکیدگی شود. همچنین در برخی موارد تورم با کمک کمپرس آب گرم و شستشو بهبود چندانی پیدا نکرده و تخلیه مستقیم محل تورم توسط پزشک، ضرورت پیدا کند. با این حال به هیچ عنوان سرِخود نسبت به ترکاندن جوش ناشی از گلمژه اقدام نکنید. ترکاندن دستی محل جوش و تخلیه آن ممکن است منجر به پارگی پلک، درد شدید و عفونت های چشمی جدی شود.
در صورتی که به صورت مکرر به گلمژه دچار می شوید، بهتر است به دکتر مراجعه کنید. البته استفاده از پماد های آنتی بیوتیک به منظور پیشگیری از بروز گلمژه موثر است. علاوه بر این، تمیز نگه داشتن چشم و دست ها تا حد زیادی از بروز مجدد گلمژه پیشگیری خواهد کرد.
گلمژه علاوه بر مشکلاتی که در بالا اشاره شد ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز به همراه داشته باشد. بیش فعالی غدد چشمی، افزایش حساسیت به نور و همچنین احساس وجود جرم خارجی در چشم از جمله این موارد به حساب می آیند. با این وجود آگاه باشید که شایعاتی که مبنی بر تاثیر مستقیم گلمژه بر کیفیت بینایی وجود دارند، اشتباه هستند. گلمژه، تاثیری در توان بینایی افراد ایجاد نمی کند. و در صورتی که احساس می کنید دچار کاهش بینایی شده اید، این مساله به صورت مستقیم ارتباطی با ورم پلک های شما ندارد.
در مجموع، با وجود اینکه گلمژه در اغلب اوقات مشکل جدی به وجود نمی آورد، بهتر است آن را جدی بگیرید.
گلمژه حاصل ترشح غدد چربی پلک هاست، که به واسطه عفونت های چشمی ایجاد می گردد. برخی آن را آبسه چشم نیز می نامند. در نتیجه ترشحات چربی که در پلک بالا و پایین چشم ایجاد می شود، حاشیه درونی یا بیرونی پلک ها ورم کرده و دردناک و حساس می شود.
درد، سوزش، خارش، قرمزی چشم و تورم پلک ها از نشانه های اصلی گلمژه هستند. در اغلب اوقات یک جوش کوچک در ناحیه آسیب دیده ظاهر می شود و در ادامه اطراف محل جوش و یا تمام پلک دچار تورم می گردد.
اصلی ترین علت بروز گلمژه، باکتری استافیلوکک است که بیشتر در مخاط بینی یافت می شود و در صورت مالیدن دست آلوده به چشم، ظرف مدت کوتاهی نشانه های گلمژه ظاهر می شوند.
تقریباً همه افراد این باکتری را در بدن خود دارند و ممکن است در سنین خاصی، بدون عامل خارجی مبتلا به گلمژه شوند. با این حال این امکان وجود دارد که گلمژه از فرد دیگری منتقل شده و باعث ایجاد عفونت و تورم در چشم ها شود. بنابراین بهتر است چشم ها و دست های خود را همواره تمیز نگه دارید و علاوه بر این، بالش ها، محلفه ها، کیسه و لیف حمام و همینطور حوله خود را به صورت مشترک با دیگران استفاده نکنید.
با وجود درد و اثرات نامطلوب گلمژه، در اغلب موارد این عارضه خود به خود ظرف چند روز بهبود میابد، اما در صورتی که دچار گلمژه شدید، می توانید با شستشوی مداوم چشم با آب گرم و همینطور استفاده از کمپرس آب گرم، روند بهبود را سرعت بخشید.
البته این احتمال وجود دارد که تورم ناشی از گلمژه بزرگ شده و خود به خود دچار ترکیدگی شود. همچنین در برخی موارد تورم با کمک کمپرس آب گرم و شستشو بهبود چندانی پیدا نکرده و تخلیه مستقیم محل تورم توسط پزشک، ضرورت پیدا کند. با این حال به هیچ عنوان سرِخود نسبت به ترکاندن جوش ناشی از گلمژه اقدام نکنید. ترکاندن دستی محل جوش و تخلیه آن ممکن است منجر به پارگی پلک، درد شدید و عفونت های چشمی جدی شود.
در صورتی که به صورت مکرر به گلمژه دچار می شوید، بهتر است به دکتر مراجعه کنید. البته استفاده از پماد های آنتی بیوتیک به منظور پیشگیری از بروز گلمژه موثر است. علاوه بر این، تمیز نگه داشتن چشم و دست ها تا حد زیادی از بروز مجدد گلمژه پیشگیری خواهد کرد.
گلمژه علاوه بر مشکلاتی که در بالا اشاره شد ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز به همراه داشته باشد. بیش فعالی غدد چشمی، افزایش حساسیت به نور و همچنین احساس وجود جرم خارجی در چشم از جمله این موارد به حساب می آیند. با این وجود آگاه باشید که شایعاتی که مبنی بر تاثیر مستقیم گلمژه بر کیفیت بینایی وجود دارند، اشتباه هستند. گلمژه، تاثیری در توان بینایی افراد ایجاد نمی کند. و در صورتی که احساس می کنید دچار کاهش بینایی شده اید، این مساله به صورت مستقیم ارتباطی با ورم پلک های شما ندارد.
در مجموع، با وجود اینکه گلمژه در اغلب اوقات مشکل جدی به وجود نمی آورد، بهتر است آن را جدی بگیرید.
۲.۲k
۳۱ خرداد ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.