در دنیایی زندگی می کنیم که به حکم قانون و مقررات برای بسی

در دنیایی زندگی می کنیم که به حکم قانون و مقررات برای بسیاری از فعالیتها باید پیش از اقدام مجوزات لازم را اخذ نماییم. قطعا این مقررات و قوانین برای نظم بخشیدن به امور و راحتی و اطمینان خود ما وضع شده اند. بطور مثال اگر شما بخواهید پشت فرمان ماشین بنشینید و رانندگی کنید باید به سن قانونی رسیده باشید و پس از طی دوره اموزشی مربوطه در ازمون تئوری و عملی رانندگی شرکت کنید و نمره قبولی را اخذ کنید تا بتوانید گواهینامه و مجوز رانندگی را کسب کنید. همچنین اگر شما بخواهید در شرکت یا اداره ای استخدام شوید یا کسب و کار یا مغازه ای را راه اندازی کنید بایستی از صنف مربوطه جواز کسب دریافت کنید و برای این منظور بایستی یک سری تاییدیه ها از جمله گواهی عدم سوء پیشینه و تست اعتیاد را ارائه نمایید.

در مورد ازدواج هم شما بایستی قبل از ازدواج یک سری تاییدیه ها و ازمایشات را به دفترخانه ثبت ازدواج ارائه دهید از جمله ازمایش تست اعتیاد و تست ایدز و چه بسا خانواده همسر اینده از شما گواهی عدم سوء پیشینه نیز طلب کنند.

همه اینها در حالی است که در مورد بچه دار شدن که اقدامی به مراتب پر اهمیت تر از تمامی موارد بالاست هیچ گواهی یا ازمایشی از افراد اخذ نمی شود و حتی هرچند در مورد ازدواج پیش از مراجعه به محضر بایستی حتما دوره اموزشی پیش از ازدواج را بگذرانید، در اینجا چنین الزام حداقلی نیز وجود ندارد!
براستی چگونه است که برای اقدامی که اینده جامعه به آن وابسته است هیچ احراز صلاحیتی از داوطلبین انجام نمی پذیرد و اینده کودکانی معصوم و بی گناه بعضا بدست افراد فاقد صلاحیت و گاها بیمار سپرده می شود؟ افرادی که درگیر اعتیاد به مواد مخدر و یا بیماری های حاد روانی اند و به راحتی و بی هیچ مسوولیتی بچه دار می شوند و چه بسا این کودکان معصوم را قربانی مطامع کثیف و شیطانی خود می کنند که نمونه های آن را در قالب فروش نوزاد یا فروش و قاچاق اعضای بدن آنها یا سو استفاده از انها برای کار خیابانی و کار در کارگاههای غیرمجاز و غیره مشاهده می کنیم.

براستی ایا وقت آن نرسیده که فرزنداوری نیز همچون سایر امور مهم و تاثیرگذار بر جامعه، نیازمند اخذ تاییدیه های اخلاقی مربوطه و گذراندن دوره های اموزشی لازم گردد؟ و ایا با این روش سلامت جسمی و روانی نسل اینده جامعه بهتر تضمین نمی شود؟
.