ماه در چشم تو ای یار چه نوری دارد

ماه در چشم تو ای یار چه نوری دارد
لاله در گونه ات انگار حضوری دارد

نیمه شب چشم بدوزم به دلت تا به سحر
عجبا ڪاین لب خاموش چه شوری دارد

روزنی رو به افق باز بگرداند رخت
بگمانم ڪه مهی قصد عبوری دارد

تا ڪجا رفت خیالم ز پی بانگ رحیل
ساربانم ز پی اش قلب صبوری دارد

گر در این میڪده گویند بنوشید ز جام
گو بگیرید ز جامی ڪه سروری دارد

ماه من باز ڪجا رفت خسوف است دلا
بسته شد پلڪ چو این یار غروری دارد