پارت 107

جولیا: استاد پارک، استاد؟!
به سمت صدا برگشتم، دوست ت، جولیا بود. وقتی بهم رسید با نفس-
نفس سلام کرد که جوابش رو دادم، گفت:
جولیا:ببخشید وقتتون رو میگیرم، فقط یه سوال داشتم!
با اخم گفتم:
جیمین: بله؟
جولیا:میدونین ت کجاست؟ آخه هرچی تماس میگیرم زنگ میزنم
جواب نمیده!
نگاش کردم و گفتم:
جیمین: دزددیدنش.
صدای هین جولیا کافی بود تا چند نفر به سمتمون برگردن.
کلافه گفتم
جیمین:بهتره بیشتر اینجا نمونیم، چون داریم نقل دهن دانشجوها میشیم
خواستم وارد سالن بشم که با التماس گفت:
جولیا:فقط بگین کی اینکار رو کرده؟
جیمین: سوجون
و بدون نیم نگاهی بهش وارد شدم و وارد کلاس شدم که همه سلام دادن
و سرتکون دادم. بدون حرفی شروع کردم به تدریس و گاهی هم حرص و
اعصبانیتم رو سر اونا خالی میکردم، جولیا هم همش با نگاه نگران نگام
میکرد وکلافه شده بودم. بیتوجه شروع کردم به تدریس ولی وقتی نگام
به جای ت میافتاد اعصابم متشنج میشد. با همون لباسهای بیرون
خودم رو، روی تخت انداختم. خونه خالی بود، بابا دانشگاه موند و هیون هم معلوم نیست باز کجاست! کلافه رو تخت نشستم و کتم رو در آوردم
که صدای گوشیم بلند شد. از جیب کتم در آوردم و با زدن روی آیکون
سبز با صدای خشداری گفتم:
جیمین: بله؟
ناشناس: پارک جیمین؟!