بویلر پارت 2
بویلر فایر تیوب دو پاس
بویلر فایر تیوب سه پاس
بویلر واتر تیوب (water-tube boiler): در این نوع بویلرها، لوله‌های آب با آرایش‌های مختلفی در داخل یک کوره قرار می‌گیرند. لوله‌های آب معمولا درام‌های (drums) بزرگ را به هم متصل می‌کنند. درام پایینی دارای آب و درام بالایی دارای بخار و آب است. در موارد دیگر مانند یک بویلر تک تیوبی (monotube boiler)، آب توسط پمپ از میان تعدادی کویل عبور می‌کند. این نوع بویلر نرخ تولید بخار بالایی می‌دهد اما ظرفیت ذخیره‌سازی کم‌تری نسبت به بویلرهای فایر تیوب دارد. بویلرهای واتر تیوب را می‌توان برای بهره‌برداری از هر منبع گرمایی طراحی کرد و به طور کلی در کاربردهای فشار بالا مناسب‌تر است، زیرا آب/بخار فشار بالا در داخل لوله‌های با قطر کوچک قرار دارند که می‌توانند فشار را با ضخامت کم‌تری تحمل کنند.
بویلر واتر تیوب
بویلر فلش (flash boiler): نوع خاصی از بویلر واتر تیوب می‌باشد.
بویلر فایر تیوب با فایر باکس واتر تیوب (fire-tube boiler with Water-tube firebox): گاهی دو نوع بویلر فایر تیوب و واتر تیوب با هم ترکیب می‌شوند؛ به صورتی که فایر باکس شامل مجموعه‌ای از لوله‌های آب می‌شود که به آن‌ها ترمیک سیفون یا سیفون‌های حرارتی (thermic siphons) گفته می‌شود. سپس گازها از میان یک بویلر فایر تیوب معمولی عبور می‌کنند.
بویلر تکه‌ای (sectional boiler): در یک بویلر چدنی تکه‌ای، آب در داخل بخش‌های چدنی قرار می‌گیرد. این بخش‌ها در سایت مونتاژ می‌شوند و بویلر نهایی را ایجاد می‌کنند.
بویلر تکه‌ای
ایمنی بویلرها
برای تعریف ایمنی بویلرها، برخی از سازمان‌های تخصصی حرفه‌ای مانند انجمن مهندسان مکانیک آمریکا (ASME) استانداردها و کدهای مقرراتی را ایجاد کرده است. به عنوان مثال، کد بویلر و مخازن تحت فشار ASME استانداردی است که طیف گسترده‌ای از قوانین و توصیه‌ها را برای اطمینان از انطباق بویلرها و دیگر مخازن تحت فشار (pressure vessels) با استانداردهای ایمنی، امنیت و طراحی فراهم کرده است.
بویلری که آب ورودی آن قطع شده است، می‌تواند خشک شود و خطر بسیاری دارد. اگر پس آب تغذیه (feed water) به بویلر خالی فرستاده شود، جریان کوچک آب ورودی بلافاصله در تماس با پوسته فلزی فوق گرم شده، می‌جوشد و منجر به انفجار شدیدی می‌شود که حتی با شیرهای ایمنی بخار نیز نمی‌تواند کنترل گردد.
بویلر فایر تیوب سه پاس
بویلر واتر تیوب (water-tube boiler): در این نوع بویلرها، لوله‌های آب با آرایش‌های مختلفی در داخل یک کوره قرار می‌گیرند. لوله‌های آب معمولا درام‌های (drums) بزرگ را به هم متصل می‌کنند. درام پایینی دارای آب و درام بالایی دارای بخار و آب است. در موارد دیگر مانند یک بویلر تک تیوبی (monotube boiler)، آب توسط پمپ از میان تعدادی کویل عبور می‌کند. این نوع بویلر نرخ تولید بخار بالایی می‌دهد اما ظرفیت ذخیره‌سازی کم‌تری نسبت به بویلرهای فایر تیوب دارد. بویلرهای واتر تیوب را می‌توان برای بهره‌برداری از هر منبع گرمایی طراحی کرد و به طور کلی در کاربردهای فشار بالا مناسب‌تر است، زیرا آب/بخار فشار بالا در داخل لوله‌های با قطر کوچک قرار دارند که می‌توانند فشار را با ضخامت کم‌تری تحمل کنند.
بویلر واتر تیوب
بویلر فلش (flash boiler): نوع خاصی از بویلر واتر تیوب می‌باشد.
بویلر فایر تیوب با فایر باکس واتر تیوب (fire-tube boiler with Water-tube firebox): گاهی دو نوع بویلر فایر تیوب و واتر تیوب با هم ترکیب می‌شوند؛ به صورتی که فایر باکس شامل مجموعه‌ای از لوله‌های آب می‌شود که به آن‌ها ترمیک سیفون یا سیفون‌های حرارتی (thermic siphons) گفته می‌شود. سپس گازها از میان یک بویلر فایر تیوب معمولی عبور می‌کنند.
بویلر تکه‌ای (sectional boiler): در یک بویلر چدنی تکه‌ای، آب در داخل بخش‌های چدنی قرار می‌گیرد. این بخش‌ها در سایت مونتاژ می‌شوند و بویلر نهایی را ایجاد می‌کنند.
بویلر تکه‌ای
ایمنی بویلرها
برای تعریف ایمنی بویلرها، برخی از سازمان‌های تخصصی حرفه‌ای مانند انجمن مهندسان مکانیک آمریکا (ASME) استانداردها و کدهای مقرراتی را ایجاد کرده است. به عنوان مثال، کد بویلر و مخازن تحت فشار ASME استانداردی است که طیف گسترده‌ای از قوانین و توصیه‌ها را برای اطمینان از انطباق بویلرها و دیگر مخازن تحت فشار (pressure vessels) با استانداردهای ایمنی، امنیت و طراحی فراهم کرده است.
بویلری که آب ورودی آن قطع شده است، می‌تواند خشک شود و خطر بسیاری دارد. اگر پس آب تغذیه (feed water) به بویلر خالی فرستاده شود، جریان کوچک آب ورودی بلافاصله در تماس با پوسته فلزی فوق گرم شده، می‌جوشد و منجر به انفجار شدیدی می‌شود که حتی با شیرهای ایمنی بخار نیز نمی‌تواند کنترل گردد.
۱.۳k
۰۸ تیر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.