از عزیزان رفته رفته شد تهی این خاکدان

از عزیزان رفته رفته شد تهی این خاکدان
یک تن از آیندگان نگرفت جای رفتگان

عالم از اهل سعادت یک قلم خالی شده است
زان همایون طایران مانده است مشتی استخوان

نیست جز سنگ مزار از نامداران بر زمین
نقش پایی چند بر جا مانده است از کاروان

زیر گردون راست کیشان را نمی‌باشد قرار
منزل آسایش تیرست بیرون از کمان

باز می‌گردد به جان بی‌نفس سوی عدم
هر که در ملک وجود آید ز روشن گوهران

ما به این ده روزِ عمر از زندگی سیر آمدیم
خضر چون تن داد، حیرانم، به عمر جاودان؟

پیش ازین بر رفتگان افسوس می‌خوردند خلق
می‌خورند افسوس در ایام ما بر ماندگان

مستی غفلت شعور از خلق #صائب برده است
تا که پیش از مرگ برخیزد ازین خواب گران؟

#صائب_تبریزی
#استاد_فاطمی_نیا 🖤
دیدگاه ها (۰)

مریض، ناراحت، بداخلاق، بدبین، عصبی، خسته، کم‌حرف و ناامیدت م...

بر من کند از بس غم عشق تو گرانیبیرون فتد از خاطرم اسرار نهان...

شبیه لانه‌ی عنکبوت

غم زمانه خورم یا فراق یار کشمبه طاقتی که ندارم کدام بار کشمن...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط