️ امام هادی علیه السلام و پیشگویی مرگ متوکل
️#امام_هادی علیه السلام و پیشگویی مرگ متوکل
متوکل لعنه الله علیه تصمیم گرفت روزی که سران کشورش برای تقدیم سلام می‌آیند دستور بدهد، امام هادی علیه السلام با پای پیاده نزد او بیاید.
وزیر متوکل به او گفت:«این کار به ضرر تو تمام می شود و حرفهای بدی پشت سرت خواهند زد.
این کار را نکن. و اگر حتما می‌خواهی تصمیمت را عملی کنی دستور بده همه فرماندهان و اشراف نیز پیاده بیایند که مردم گمان نکنند منظور تو تحقیر امام هادی است.» متوکل پذیرفت و نقشه اجرا شد.
فصل تابستان بود و امام علیه السلام وقتی به دالان ورودی قصر متوکل رسید عرق کرده بود.
یکی از نگهبانان متوکل می‌گوید ؛«امام را در دهلیز قصر نشاندم و صورت مبارکش را با حوله پاک کردم، و در ضمن به امام گفتم:«درباره پسر عمویتان، متوکل، فکر بد نکنید.
منظورش فقط پیاده آمدن شما نبود، بلکه دیگران را هم مامور به انجام این کار بودند.»
امام هادی علیه السلام آیه 56 از سوره هود را خواند:
«تمتعوا فی دارکم ثلاثه ایام ذالک و عد غیر مکذوب.»
(خداوند از قول صالح پیامبر به قومش می‌فرماید: سه روز در خانه‌هایتان می‌مانید و پس از آن عذاب الهی می‌آید، و این وعده‌ای راست است.)
به خانه‌ام که برگشتم یکی از دوستانم که شیعه بود، نزد من آمد.
به او گفتم:«ای #رافضی بیا سخنی را که امروز از امامت شنیدم برایت بازگو کنم.» و ماجرا را گفتم.
به من گفت:«نصیحت مرا بپذیر. اگر امام هادی علیه السلام این را فرموده است، اموال و دارایی‌هایت را جمع کن که متوکل بعد از سه روز یا می‌میرد یا کشته می‌شود.»
من خشمناک شدم و او را ناسزا گفتم و از خود دور کردم، ولی وقتی تنها شدم فکر کردم دوراندیشی ضرر ندارد. اگر راست باشد ضرر نکرده‌ام.
به دنبال این فکر به قصر متوکل رفتم و هر چه داشتم جمع کردم و به دست خویشان مورد اطمینانم به امانت سپردم، و تنها در خانه‌ام یک تکه حصیر باقی گذاشتم.
شب چهارم متوکل کشته شد و خودم و اموال و دارایی‌ام سالم ماند. به دنبال این موضوع، نزد امام هادی علیه السلام رفتم و از او خواستم برایم دعا کند.
بحار الانوار، ج 50، ص 147، شماره 32
تبلیغ #غدیر واجب است
اَلـلــَّهــُمَّ صَلِّ عَـلــَی مُحمـَّــــدٍ و علـــــی و آلِهمـــــا وَ عَجّـــِلْ فــَرَجَهــُـمْ وَأهْلِکْ عَدُوَّهــُمْ
بر دشمن مرتضی علی لعنت
متوکل لعنه الله علیه تصمیم گرفت روزی که سران کشورش برای تقدیم سلام می‌آیند دستور بدهد، امام هادی علیه السلام با پای پیاده نزد او بیاید.
وزیر متوکل به او گفت:«این کار به ضرر تو تمام می شود و حرفهای بدی پشت سرت خواهند زد.
این کار را نکن. و اگر حتما می‌خواهی تصمیمت را عملی کنی دستور بده همه فرماندهان و اشراف نیز پیاده بیایند که مردم گمان نکنند منظور تو تحقیر امام هادی است.» متوکل پذیرفت و نقشه اجرا شد.
فصل تابستان بود و امام علیه السلام وقتی به دالان ورودی قصر متوکل رسید عرق کرده بود.
یکی از نگهبانان متوکل می‌گوید ؛«امام را در دهلیز قصر نشاندم و صورت مبارکش را با حوله پاک کردم، و در ضمن به امام گفتم:«درباره پسر عمویتان، متوکل، فکر بد نکنید.
منظورش فقط پیاده آمدن شما نبود، بلکه دیگران را هم مامور به انجام این کار بودند.»
امام هادی علیه السلام آیه 56 از سوره هود را خواند:
«تمتعوا فی دارکم ثلاثه ایام ذالک و عد غیر مکذوب.»
(خداوند از قول صالح پیامبر به قومش می‌فرماید: سه روز در خانه‌هایتان می‌مانید و پس از آن عذاب الهی می‌آید، و این وعده‌ای راست است.)
به خانه‌ام که برگشتم یکی از دوستانم که شیعه بود، نزد من آمد.
به او گفتم:«ای #رافضی بیا سخنی را که امروز از امامت شنیدم برایت بازگو کنم.» و ماجرا را گفتم.
به من گفت:«نصیحت مرا بپذیر. اگر امام هادی علیه السلام این را فرموده است، اموال و دارایی‌هایت را جمع کن که متوکل بعد از سه روز یا می‌میرد یا کشته می‌شود.»
من خشمناک شدم و او را ناسزا گفتم و از خود دور کردم، ولی وقتی تنها شدم فکر کردم دوراندیشی ضرر ندارد. اگر راست باشد ضرر نکرده‌ام.
به دنبال این فکر به قصر متوکل رفتم و هر چه داشتم جمع کردم و به دست خویشان مورد اطمینانم به امانت سپردم، و تنها در خانه‌ام یک تکه حصیر باقی گذاشتم.
شب چهارم متوکل کشته شد و خودم و اموال و دارایی‌ام سالم ماند. به دنبال این موضوع، نزد امام هادی علیه السلام رفتم و از او خواستم برایم دعا کند.
بحار الانوار، ج 50، ص 147، شماره 32
تبلیغ #غدیر واجب است
اَلـلــَّهــُمَّ صَلِّ عَـلــَی مُحمـَّــــدٍ و علـــــی و آلِهمـــــا وَ عَجّـــِلْ فــَرَجَهــُـمْ وَأهْلِکْ عَدُوَّهــُمْ
بر دشمن مرتضی علی لعنت
۷۲۶
۲۷ شهریور ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.