.

.
جر و بحث و دعوا کردن توی رابطه به خودی خود بد نیست، اگر که هر دو طرف منصف بمونن!
هفت گناه کبیره که هرگز حق نداریم مرتکب بشیم:

١. فرار کردن از دعوا:
به خصوص مردها، معمولاً از بحث کردن در مورد مسائل جدی طفره میرن. فرار کردن از مشکلات، هیچ دردی رو دوا نمیکنه. دعوا کردن لزوماً بد نیست. مشکل از زمانی شروع میشه که بخوایم بگیم کی مقصره و کی حق داره! پارتنرها باید شیوه صحیح بحث کردن رو یاد بگیرن. جمله کلیدی اینه: ما میتونیم راجع به همه چیز صحبت کنیم.

٢. تلاش برای برنده شدن:
هدف از بحث کردن برد دوطرفه اس. قرار نیست کسی پیروز یا بازنده بشه.

٣. از کاه کوه ساختن:
مسائل کوچیکی مثل نبستن در خمیردندون یا انداختن جوراب روی زمین به این دلیل به دعوا کشیده میشن که طرف مقابل با خودش فکر میکنه خواسته و تقاضاش نادیده گرفته شده و اینکه شاید باید سالیان سال با این منظره مواجه بشه! مهمه که برای خواسته های همدیگه احترام قائل باشین. بهترین کار اینه که به مدت یه هفته یادداشتی از مسائل کوچیک روزمره که اذیتتون میکنه تهیه کنین و یکبار برای همیشه در مورد این مسائل توافق کنین.

٤. اتهام زدن، اون هم کیلویی!!
"تو همییییییشه وسایلت پخشه" "تو هیچ وقت خرید نمیکنی" این نوع بی انصافی ها نباید هیچ جایی توی رابطه داشته باشن. بهتره که از جمله های مثبت استفاده کنی: "تو قبلاً هر شب آشغالها رو بیرون میذاشتی"

٥. جمله هایی که با "تو" شروع میشن:
"تو شلخته ای" این نوع جمله ها به شدت حس حمله کردن به شخصیت طرف مقابل رو القا میکنن. بهتره بگی: "من ناراحت میشم وقتی اتاق به هم ریخته اس"

٦. جلوی دیگران سناریو اجرا کردن:
جلوی پدر و مادر یا دوستها بحث رو شروع کردن و طرف مقابل رو تحقیر کردن، فقط یه معنی داره: جنگ!

٧. با صدای بلند حرف زدن:
داد زدن اصلاً کمکی به یه رابطه مبتنی بر تفاهم نمیکنه. یه ضرب المثل آلمانی میگه: حق همیشه با اونیه که داد نمیزنه!
پس از صدای بلند به عنوان اسلحه استفاده نکن!
___________________