برینم دهن بی ناموسا

من اگر کافر و بی دین و خرابم؛ به تو چه؟

من اگر مست می و شرب و شرابم ؛ به توچه؟

تو اگر مستعد نوحه و آهی، چه به من؟

من اگر عاشق سنتور و ربابم؛ به تو چه؟

تو اگر غرق نمازی، چه کسی گفت چرا؟

من اگر وقت اذان غرقه به خوابم، به تو چه؟

تو اگر لایق الطاف خدایی، خوش باش.

من اگر مستحق خشم و عتابم، به تو چه؟

دُنیا گر چه سراب است به گفتار شما

من به جِد طالب این کهنه سرابم، به تو چه؟