گردشگری استان مرکزی -اراک
گردشگری استان مرکزی -اراک
غار چال نخجیر
نورپردازی درون غار
انعکاس نورهای رنگی بر روی بلورهای کلسیت
غار چال‌نخجیر غاری واقع در شهرستان دلیجان در استان مرکزی کشور ایران
است. این غار در میان راه دلیجان به نراق و در منطقه‌ای به نام چال‌نخجیر،
و در دامنه کوه تخت واقع شده است. غار در سال ۱۳۶۸ در به صورت اتفاقی
و در اثر انفجار برای جستجوی آب توسط سازمان آب دلیجان کشف شد.
قدمت غار حدود ۷۰ میلیون سال تخمین زده می‌شود و جزء غارهای آهکی
و زنده دنیا محسوب می‌شود. غار چال‌نخجیر از جمله غارهای طبقاتی است
و از سه طبقه تشکیل شده است.
علت شکل‌گیری غار، حرکت گسل معکوسی بوده است که در منطقه کارستی
واران وجود داشته واز نظر زمین‌شناسی دوره تشکیل آن با الیگوسن پایانی
می‌رسد. حدود ۹۵٪ از دیواره‌های غار پوشیده از رسوبات آهکی و مابقی سنگی
است. تاکنون ۱٫۳۰۰ متر از غار برای بازدید عموم کف‌سازی، ایمن‌سازی و
نورپردازی شده است. گفته شده است که در انتهای غار دریاچه‌ای هست که
امکان قایقرانی در آن وجود دارد، اما به طور کلی شناسایی نشده است. منحصر به
فرد بودن نهشته‌ها، دسترسی آسان به غار، خودترمیمی به دلیل زنده بودن و
تهویه مناسب هوای درون غار از ویژگی‌های خاص غار می‌باشد. این غار در سال
۱۳۸۴ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
تاریخچه کشف
تا سال ۱۳۶۷ در منطقه چال‌نخجیر مردمانی که برای جمع‌آوری گیاهان دارویی و
شکار به منطقه می‌رفتند، از شکاف موجود در دیواره غار صدایی هولناک همراه
با ریزش آب می‌شنیدند و از ترس کمتر به منطقه نزدیک می‌شدند.بر روی
کوهی که غار در داخل آن قرار دارد، آثاری از غاری قدیمی مشاهده شده است
که از سقف و دیواره‌های آن چیزی باقی نمانده است.
غار چال‌نخجیر در اواخر سال ۱۳۶۷ بر اثر انفجاری در نزدیکی دهانه آن توسط
سازمان آب دلیجان کشف شد.برای نخستین بار در سال ۱۳۶۷ غارنوردی به نام
کامران سلیمانی تا عمق ۵۰۰ متری غار پیش رفت، اما
به علت تمام شدن نخ ردزنی مجبور به باز‌گشت شد.
یک سال بعد در سال ۱۳۶۸ تیمی ۳ نفره از غارنوردان جهت کشف بیشتر وارد
غار میشوند.
ویژگی‌های منحصربه‌فرد
این غار نهشته‌های زیبایی دارد که برخی از آنها در دیگر غارهای ایران دیده
نشده است. از جمله این نهشته‌های غار می‌توان نهشته‌های بزرگ کاج مانند
اشاره کرد.
تهویه طبیعی هوای درونی غار در فصول تابستان و زمستان یکی دیگر از
ویژگی‌های این غار است. هوای درون غار در تابستان خنک و در زمستان گرم
است و بازدیدکنندگان هیچ‌گاه در آن با کمبود اکسیژن روبرو نمی‌شوند.
از دیگر ویژگی‌های مهم غار، زنده بودن آن است، به اگر جایی از آن تخریب
شود و یا ترک بخورد در طول سال‌های متمادی ترمیم خواهد شد.
با توجه به قرار گرفتن غار در دامنه کوه دسترسی به آن بسیار آسان بوده و
بازدیدکنندگان به راحتی قادر به بازدید این محل می‌باشند.
غار چال نخجیر
نورپردازی درون غار
انعکاس نورهای رنگی بر روی بلورهای کلسیت
غار چال‌نخجیر غاری واقع در شهرستان دلیجان در استان مرکزی کشور ایران
است. این غار در میان راه دلیجان به نراق و در منطقه‌ای به نام چال‌نخجیر،
و در دامنه کوه تخت واقع شده است. غار در سال ۱۳۶۸ در به صورت اتفاقی
و در اثر انفجار برای جستجوی آب توسط سازمان آب دلیجان کشف شد.
قدمت غار حدود ۷۰ میلیون سال تخمین زده می‌شود و جزء غارهای آهکی
و زنده دنیا محسوب می‌شود. غار چال‌نخجیر از جمله غارهای طبقاتی است
و از سه طبقه تشکیل شده است.
علت شکل‌گیری غار، حرکت گسل معکوسی بوده است که در منطقه کارستی
واران وجود داشته واز نظر زمین‌شناسی دوره تشکیل آن با الیگوسن پایانی
می‌رسد. حدود ۹۵٪ از دیواره‌های غار پوشیده از رسوبات آهکی و مابقی سنگی
است. تاکنون ۱٫۳۰۰ متر از غار برای بازدید عموم کف‌سازی، ایمن‌سازی و
نورپردازی شده است. گفته شده است که در انتهای غار دریاچه‌ای هست که
امکان قایقرانی در آن وجود دارد، اما به طور کلی شناسایی نشده است. منحصر به
فرد بودن نهشته‌ها، دسترسی آسان به غار، خودترمیمی به دلیل زنده بودن و
تهویه مناسب هوای درون غار از ویژگی‌های خاص غار می‌باشد. این غار در سال
۱۳۸۴ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
تاریخچه کشف
تا سال ۱۳۶۷ در منطقه چال‌نخجیر مردمانی که برای جمع‌آوری گیاهان دارویی و
شکار به منطقه می‌رفتند، از شکاف موجود در دیواره غار صدایی هولناک همراه
با ریزش آب می‌شنیدند و از ترس کمتر به منطقه نزدیک می‌شدند.بر روی
کوهی که غار در داخل آن قرار دارد، آثاری از غاری قدیمی مشاهده شده است
که از سقف و دیواره‌های آن چیزی باقی نمانده است.
غار چال‌نخجیر در اواخر سال ۱۳۶۷ بر اثر انفجاری در نزدیکی دهانه آن توسط
سازمان آب دلیجان کشف شد.برای نخستین بار در سال ۱۳۶۷ غارنوردی به نام
کامران سلیمانی تا عمق ۵۰۰ متری غار پیش رفت، اما
به علت تمام شدن نخ ردزنی مجبور به باز‌گشت شد.
یک سال بعد در سال ۱۳۶۸ تیمی ۳ نفره از غارنوردان جهت کشف بیشتر وارد
غار میشوند.
ویژگی‌های منحصربه‌فرد
این غار نهشته‌های زیبایی دارد که برخی از آنها در دیگر غارهای ایران دیده
نشده است. از جمله این نهشته‌های غار می‌توان نهشته‌های بزرگ کاج مانند
اشاره کرد.
تهویه طبیعی هوای درونی غار در فصول تابستان و زمستان یکی دیگر از
ویژگی‌های این غار است. هوای درون غار در تابستان خنک و در زمستان گرم
است و بازدیدکنندگان هیچ‌گاه در آن با کمبود اکسیژن روبرو نمی‌شوند.
از دیگر ویژگی‌های مهم غار، زنده بودن آن است، به اگر جایی از آن تخریب
شود و یا ترک بخورد در طول سال‌های متمادی ترمیم خواهد شد.
با توجه به قرار گرفتن غار در دامنه کوه دسترسی به آن بسیار آسان بوده و
بازدیدکنندگان به راحتی قادر به بازدید این محل می‌باشند.
۳.۵k
۰۳ دی ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۲۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.